«چرا میخواهید اینجا کار کنید؟»، «درباره شرکت ما، ماموریت ما، محصولات و خدماتش چه میدانید؟» اگر نتوانید به این قبیل پرسشهای سرراست پاسخ دهید، از اینکه به خود حتی زحمت یک جستوجوی ساده را هم ندادهاید، نتیجه میگیرند که شرکت برایتان اهمیتی ندارد و صرفا به دنبال تصاحب یک شغل هستید. باید ظرف ۳۰ ثانیه به طور مختصر و مفید برای مصاحبهکننده شرح دهید که چرا برای شغل مربوطه مناسب هستید. در این مورد باید از پیش خوب فکر کنید و آماده باشید که از ویژگیهای آخرین مسوولیتهای شغلی و موفقیتهایتان و از مهارتها، تحصیلات، تجربه و سایر عوامل بهگونهای صحبت کنید که نشان دهد برای شغل درخواستی گزینه مناسبی هستید وگرنه به پریشانگویی دچار میشوید. بدتر از آن زمانی است که فراموش کنید یک نسخه از رزومهتان را با خود به جلسه ببرید، رزومهتان حاوی غلط املایی و گرامری باشد یا اثری از کارهایی که کرده اید در آن نباشد.
در مصاحبه حضوری یا ویدئویی تماس چشمی را با مصاحبهکننده حفظ کنید. بیقراری، حرکات شتابزده و حواسپرتی نشانگر وجود اشکالی در شماست. پسزمینه به هم ریخته، اتاق کمنور، کیفیت پایین صدا و مانند اینها، بیتوجهی به ریزهکاری، بیانضباطی و تنبلی استنباط میشود.
اگر احتمال میدهید که دیر به جلسه مصاحبه برسید فورا مصاحبهکننده را مطلع و یک زمان تقریبی دیگر برای رسیدنتان مشخص کنید. اگر مصاحبهکننده را بیش از ۱۵ دقیقه منتظر بگذارید، بیادب و بیملاحظه دیده میشوید. زمانی تیر خلاص را به یک مصاحبه میزنید که با نخوت و از بالا به پایین با دیگران برخورد کنید. رفتار بیادبانه شما با نگهبان در ورودی و هر شخص دیگری در شرکت به گوش رئیس میرسد و برای دور بعدی مصاحبه دعوت نخواهید شد. هیچکس دوست ندارد با آدم خودبزرگبینی که فکر میکند همه چیز را میداند کار کند. در حین مصاحبه آنگونه باشید که واقعا هستید. عجیب است که بسیاری از افراد که اتفاقا شخصیتهای جالبی دارند و بسیار اجتماعی، شاد و بذلهگو هستند به تله عمل به توصیههای غلطی چون «در مصاحبه جدی باشید و چیز زیادی بروز ندهید» میافتند و مانند یک روبات و با صدایی یکنواخت و کسلکننده به سوالات جواب میدهند. در مصاحبه ویژگیهای درخشان شخصیتی خود را پنهان نکنید و البته مراقب باشید که بیادب، تحقیرآمیز، روح فرسا و خودپسند نباشید.
هنگام مذاکره درباره حقوق به تعداد کاندیداهای صاحب صلاحیت توجه کنید. اگر تعداد آنها زیاد است، کمی چانه بزنید اما برخورد بیش از حد تهاجمی در مورد حقوق و شرایط کار ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. یکسری کارهای کوچک تابوهایی هستند که میتوانند گرفتارتان کنند و باید از آنها اجتناب کنید. مثلا ارسال رزومه و درخواست از مسوول استخدام یا سایر کارکنان شرکت برای به اشتراکگذاری آن ممکن است موجب ناراحتی شود؛ بهویژه اگر مواردی چون هزینه کاریابی یا پاداش پرسنلی در فرآیند استخدام مطرح باشد. همچنین اگر رزومه خود را برای چند شغل در یک شرکت ارسال کنید، شما را چندان جدی نخواهند گرفت. بدترین کاری که ممکن است از شما سر بزند بدگویی از رئیس، همکاران و مدیران سابقتان است.
در این حالت مصاحبهکننده به درستی نتیجه میگیرد که شما فردی هستید که اگر روزی آنها را نیز ترک کنید، پشت سرشان بدگویی خواهید کرد. اگر پس از چند مصاحبه، به دور دوم مصاحبه دعوت نشدید یا برای شغلی انتخاب نشدید، زمان خود ارزیابی فرارسیده است. با خود صادق باشید و به شیوه ارائه خود نگاه انتقادی داشته باشید. آیا در زمان مصاحبه هنوز به خاطر اخراجتان خشمگین هستید و هرگاه صحبت از کار قبلیتان میشود دیوانه میشوید و از مدیران قبلی خود بد میگویید؟ فرض کنیم شما واقعا محیط کار مسمومی را تجربه کرده باشید؛ اما کسی که امروز با شما مصاحبه میکند نمیداند حق با شماست یا کارفرمای قبلیتان. پس ترجیح میدهد بهجای یک یاغی خشمگین کسی را استخدام کند که بیشترین سازگاری را با فرهنگ شرکت داشته باشد و دردسر بالقوهای برای آن محسوب نشود.به خاطر داشته باشید که مدیران شرکتها، مسوولان استخدام و متخصصان منابع انسانی تمایل دارند با افرادی کار کنند که مثبت، باانگیزه، مشتاق، با اعتماد به نفس، خوشخلق و صبور باشند. شاید کلیشهای به نظر برسد؛ اما حقیقت دارد.
منبع: Forbes