اعزام یک هیات اقتصادی به ازبکستان با هدف توسعه همکاریهای تجاری و گردشگری
صنعت کلاهبرداری آنلاین
چالشهای سیستمیسازی بررسی درخواستهای ثبت سفارش ارزی در سامانه وزارت جهاد کشاورزی
صادرات غیرنفتی ایران به ۴۷.۸ میلیارد دلار رسید؛ ارزش واردات همچنان بیشتر است
اثرگذاری شورای گفتوگوی خراسان رضوی در سطح ملی
بررسی مغایرت استانداردسازی کاربرگ شماره ۳ بیمه با قوانین پیشین
واکاوی علل تعلل بانکها در تخصیص ارز به واردکنندگان
تمرکزگرایی در پایتخت، مانعی جدی برای توسعه صنعت و تولید استانها
بخش نخست // تحقیقات نشان میدهد که شرکتها پیش از تلاش برای حل مسائل، کمترین کوشش را به بررسی و درک آنها اختصاص میدهند و تیمها با ورود فوری به فرآیند حل مساله، توانایی طراحی راهحلهای نوآورانه را از خود میگیرند. نویسندگان این نوشتار پیشنهاد میکنند شرکتها پیش از حل مساله، زمان مناسبی را به چارچوببندی مساله اختصاص دهند که فرآیندی برای درک و تعریف مساله است. کاوش چارچوبهای متفاوت مثل تماشای یک صحنه با عدسیهای مختلف دوربین برای تنظیم زاویه، دیافراگم و فاصله کانونی است. عدسی زاویه باز نسبت به عدسی دورنگار تصویر بسیار متفاوتی به شما میدهد و حتی تغییر زاویه و فاصله کانونی هم به تصاویر متمایزی منجر میشود. چارچوببندی مساله کارآمد هم مشابه همین است: بررسی یک مساله از زوایای گوناگون به شما کمک میکند بینش تازهای به دست آورید و ایدههای نو بسازید. این مطلب رویکردی متشکل از پنج فاز را برای چارچوببندی مساله معرفی میکند: در فاز گسترش، تیم تمام ابعاد مساله را شناسایی میکند. در فاز بررسی، به علل ریشهای مساله میپردازد. در فاز همدلی، دیدگاه ذینفعان کلیدی را در نظر میگیرد. در فاز ارتقا مساله را در بستر گستردهتری قرار میدهد و در نهایت در فاز تجسم، نقشه مسیری بهسوی خروجی مطلوب ترسیم میکند. دو فاز اول را در این بخش و سه فاز بعدی را در بخش دوم این مطلب بررسی خواهیم کرد.