ارزیابی استقرار دفتر نمایندگی اتاق بازرگانی خراسان رضوی در نیشابور
تبیین نقاط ضعف آییننامه انتخاب اعضای مراجع حل اختلاف کار
خسارت سنگین قطعیهای برق به صنایع
لزوم انتفاع خراسان رضوی از عواید ناشی از اجرای ماده 16 قانون جهش تولید دانش بنیان
دلارزدایی از تجارت امکانپذیر است؟
چالشبازکردن قفل توسعه
دستاندازهای مشارکتاقتصادی زنان در ایران
ناخالصی در آمار توریسم
مهدی نیکوئی، کارشناس سیاستگذاری توسعه // شیوه سنتی تجارت و مدیریت، توجه چندانی به محیط زیست یا مسوولیتهای اجتماعی ندارد. مطالبه سود بیشتر توسط سهامداران و رواج گزارشهای کوتاهمدت (یکماهه و سهماهه) در بازارهای مالی، باعث ادامه این رویه میشود. از طرف دیگر، انگار نوعی تعمیم تقسیمبندی حوزههای فعالیت وجود دارد که در آن عدهای فقط مشغول سودآوری هستند و عده دیگری به نام مسوولان، دانشمندان و فعالان محیطزیست باید راهی برای نجات سیاره پیدا کنند. در این نگاه، رابطه انسان و طبیعت، رابطهای با هدف سلطه است و اغلب آن را فقط به عنوان مولفهای اثرگذار بر هزینههای تولید و توزیع، تحلیل میکنند. فارغ از تلاش برای نقد این شیوهها و تفکرات رایج فعالان کسب و کار، در این یادداشت قصد داریم دستهبندی جدیدی از انواع ذهنیتهای کسب و کارهای پایدار را معرفی کنیم؛ چرا که به نظر میرسد، تفاوت کسب و کارهای متداول با کسبکارهای پایدار (مسوولیتپذیر در مقابل محیطزیست و جامعه) بسیار عمیق است و به ذهنیت آنها بازمیگردد.