به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی، «شهرام عیدی زاده» در گفت‌وگو با خبرنگار ما با بیان اینکه برخی از پروژه‌ها ارزآوری و اشتغالزایی دارد و لازم است در راستای رونق تولید به آنها توجه شود، عنوان کرد: در سال‌های اخیر، اعطای تسهیلات بانکی به بنگاه‌های زودبازده به قصد اشتغالزایی، سبب از بین رفتن منابع کشور شد و از سویی، اشتغالزایی دائمی را از آن بنگاه‌ها شاهد نبودیم.
عیدی زاده افزود: رونق تولید در گرو اجرای ابرپروژه‌های پیشران است. پروژه‌هایی که زنجیره‌ای از واحدها و فعالیت‌های اقتصادی را در پیوند پسین و پیشین خود دارند. به طور مثال، یک هلدینگ صنایع غذایی، در بخش‌های کاشت، برداشت، فرآوری و بازار فروش، با مجموعه‌ای از واحدها ذیل خود فعالیت می‌کند.
عیدی‌زاده تاکید کرد: در اخبار، سامانه و گزارش‌ها مکرراً اعلام می‌گردد که در یک بازه زمانی یک میلیون شغل ایجاد شد؛ اما سوال این است که چه نوع شغلی ایجاد شده است؟ شغل مستمر و پایدار؟ اغلب آمارها مربوط به شغل‌های موقتی هستند که پس از مدتی از بین خواهند رفت؛ اما ابرپروژه‌ها اشتغال دائمی و مستمر را به دنبال خواهند داشت.
سرپرست دفتر مطالعات و پژوهش‌های اتاق بازرگانی خراسان رضوی ادامه داد: فعالیت ابر پروژه‌های پیشران، در مناسبات بین‌المللی نیز موثر است. بسیاری از کشورهای توسعه یافته که با دیگر کشورها مذاکره می‌کنند، پروژه‌های بزرگ و پیشران کشور مقابل و حضور شرکت‌های نماینده کشور خود در آن پروژه و امتیازات حاصل از آن را مورد بررسی قرار می‌دهند. شاید اگر ایران در پروژه‌های پیشران سرمایه‌گذاری می‌کرد، هیچگاه به این شکل و شدت مورد تحریم از جانب دیگر کشورهای جهان قرار نمی‌گرفت.
وی بر لزوم شفافیت و سالم‌سازی اقتصاد به عنوان یکی از پایه‌های رشد اقتصادی، تاکید کرد و گفت: در کشورهای توسعه‌یافته اگر فردی یک کالا را خریداری کند؛ زمان، مکان، محل درآمدی خرید، نوع پرداخت و… آن مشخص است؛ اما در کشور ما بعضا معاملاتی صورت می‌گیرد که تاکنون امکان رصد آن وجود نداشته است.
عیدی زاده در خصوص اثرگذاری تورم و تاثیر آن بر پیشگری از رونق یافتن تولید نیز خاطرنشان کرد: در بخش تولید، آمارهای شاخص تورم تولیدکننده می‌توانند بیانگر میزان تورم در تولید باشند. تولیدکننده در شرایط تورمی بسیار تحت فشار است. از سویی، با موانعی که ایجاد شده، تسهیلات به بخش تولید پرداخت نمی‌شود و میزان نقدینگی این بخش به شدت کاهش پیدا کرده است. به عنوان مثال، تولیدکننده‌ای که برای تامین نقدینگی خود در سال‌های گذشته به ۱۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز داشت، امروز به ۴۰ میلیارد تومان نیاز دارد که یکی از دلایل این امر، افزایش هزینه مواد اولیه است. این موضوعات از دلایل توقف تولید در کشور است. تولید در کشور سال سختی را پیش‌رو دارد و اگر همانند سال‌های گذشته رویه‌ها ادامه یابد و تغییرات بنیادی ایجاد نگردد، از رشد و رونق در این بخش خبری نخواهد بود.
