لزوم بهرهگیری از مزایای تولید بدون کارخانه در بخش کشاورزی با توجه به بحران آب
خطر «سوپرموفقهای ناامن»
موفقیت با ترکیب مزایای مالی و فرهنگ خوب
افقهای روشن همکاری اقتصادی میان ایران و قرقیزستان
ضرورت بازنگری در سیاستهای تجاری و تقویت ارتباط خراسان با مناطق صنعتی روسیه
کمیته مشترک بازرگانی ایران و تانزانیا تشکیل میشود
اتاقهای بازرگانی خراسان رضوی و اوش، تفاهم نامه همکاری امضا کردند
امضای تفاهم خراسان رضوی و اوش برای گسترش همکاریهای اقتصادی
در عصر رقابت جهانی و پیشرفت ســریع فــناوری، کشورهای در حال توسعه با چالشهای متعددی در زمینه صنعتیسازی و ارتقای توان رقابتی خود مواجه هستند. یکی از مسائل مهم در این زمینه، انتخاب استراتژی مناسب برای دستیابی به دانش فنی و توسعه صنعتی است. در این میان، دو رویکرد اصلی قابل تشخیص است: تمرکز بر نوآوری داخلی و شرکتهای دانشبنیان یا تلاش برای انتقال دانش فنی از کشورهای پیشرفته. بررسی تجربیات کشورهای مختلف نشان میدهد که انتقال دانش فنی و سرمایهگذاری روی یادگیری فناورانه میتواند راهکاری موثرتر و کمهزینهتر برای کشورهای در حال توسعه باشد. این رویکرد بر این اصل استوار است که «چرخ پیشتر اختراع شده و نیازی به اختراع مجدد آن نیست»؛ در عوض، تمرکز باید بر یادگیری استفاده از فناوریهای موجود و بومیسازی آنها باشد.
حوزه معدن همیشه جزو فعالیتهای اقتصادی پرچالش در کشورمان بوده است. از یکطرف مدعی هستیم که حدود ۱۰درصد ذخایر معدنی جهان در ایران قرار گرفته است؛ هرچند بهدلیل فقر فاحش اکتشافات هیچوقت برای این آمار دلایل کافی ارائه نشده است. اما اگر آن را با مسامحه بپذیریم و حتی به کمتر از آن یعنی ۵درصد هم رضایت دهیم، زمانی که وارد محاسبات اقتصادی میشویم، مشاهده میکنیم که بهرغم این پتانسیل، کشور ما نقش قابلتوجهی در گردش مالی معدن و صنایع فرآوری دنیا ندارد.
مجله فورچون 500 (Fortune 500) برای نخستین بار اقدام به معرفی واحدهای تجاری برتر در جنوب شرق آسیا از دو جنبه درآمدزایی و سود دهی در سال مالی منتهی به 31 دسامبر 2023 کرده است. طبق معیارهای فورچون حداقل آستانه درآمدی که باید در این فهرست گنجانده میشد 460.8 میلیون دلار آمریکا بود.
ویتنام به عنوان یکی از تولید کنندههای اصلی مواد غذایی در جنوب شرقی آسیا محسوب میشود و با دارا بودن مرز مشترک دریایی با اندونزی - به عنوان پرجمعیت ترین کشور مسلمان جهان-، در موقعیت منحصر به فردی قرار دارد تا از طریق تامین تقاضای رو به افزایش محصولات حلال؛ بتواند حضور قوی تری در این حوزه داشته باشد. اولویت ویتنام در حوزه حلال، تلاش برای تولید و صادرات غذای حلال به دو بازار بزرگ مسلمان در منطقه آسهآن، یعنی مالزی و اندونزی است و البته با وجود تقاضای قوی منطقهای برای محصولات حلال، شرکتهای ویتنامیبرای نفوذ به بازار دچار برخی مشکلات هستند.
ناظر عالی شرکتهای توزیع برق با بیان اینکه شدت مصرف انرژی در ایران برخلاف جامعه جهانی رو به افزایش است، گفت: مقایسه میزان برق مصرفی در بخش خانگی ایران با سایر کشورها به دلیل تفاوت منبع تامین انرژی خانگی در کشورهای مختلف اساسا مقایسه صحیحی نیست.
درباره سبکهای رایج رهبری سازمانی و اینکه چگونه سبک مناسب خود را پیدا کنیم، مطالب بسیاری نوشته شده است. مثلا سبک تحولآفرین یا تعاملی یا بوروکراتیک. اما دنیل گلمن، روانشناسی که به تحقیقات در حوزه هوش هیجانی معروف است میگوید: «لازمه یک رهبر سازمانی فوقالعاده بودن این است که بدانیم موقعیتهای مختلف، ممکن است رویکردهای متفاوتی را طلب کنند.» گلمن با تکیه بر تحقیقات و تجربیاتش، شش سبک رهبری سازمانی را شناسایی کرده که مدیران میتوانند با توجه به شرایط و نیازهای اعضای تیم، آنها را اتخاذ کنند. او نخستین بار در سال ۲۰۰۰ این سبکها را در مقالهاش به نام «رهبری سازمانی ثمربخش» در مجله کسبوکار هاروارد معرفی کرد. از آن زمان به بعد، سبکهای او به طرز گستردهای به عنوان یک چارچوب اساسی برای رهبری سازمانی موثر شناخته شده و استفاده میشوند.
زنان در بسیاری از جوامع و حتی کشورهای توسعهیافته با تبعیضهای آشکار و پنهان بسیاری در ورود به بازار کار و حتی محیط کار مواجه هستند. نرخ مشارکت اقتصادی زنان در سال۱۴۰۲ به ۱۴.۲درصد رسیده که افزایشی ۰.۶درصدی نسبت به سال قبل را نشان میدهد. این افزایش اگرچه مثبت است، اما همچنان فاصله عمیقی با نرخ مشارکت ۶۸.۴درصدی مردان دارد. با وجود رشد مشارکت اما شاهد کاهش سهم زنان از کل اشتغال در بخش صنعت از ۲۶.۶درصد به ۲۵.۷درصد هستیم.
مدیران باید اهداف و برنامههای لازم برای تحقق اهداف را طراحی کنند، ریسکها و تهدیدها را پیشبینی و برای مقابله با آنها برنامهریزی کنند، از مجموعههای کاری تحت کنترل خود در برابر تهدیدهای داخلی و خارجی محافظت کنند، به آینده فکر کنند و پیشرو و نوآور باشند، نسبت به تغییر و تحولات دنیای پیرامون حساس و آگاه باشند و خود را با دگرگونیها سازگار سازند، به اعضای تیمهای کاری تحت هدایتشان انگیزه دهند، با نیروهای خارج از سازمان ارتباطات دائمی و موثری برقرار کنند و به طور پیوسته در حال تدوین و اجرای سیاستها، استراتژیها و رویههای کاری باشند.