اقتضائات حضور قدرتمند در مناقصات بینالمللی چگونه با تجربه کم، از پس مصاحبه تغییر شغل برآییم؟ نقش هیات تخصصی حسابرسی مالیاتی استان در بررسی پروندههای ویژه مالیاتی بازگشت به محل کار، راهحل نیست نمره قبولی اشتغال تابستان حلقه وابستگی صنعت به واردات تعطیلی پنجشنبهها، خلاف مطالبه صریح بخشخصوصی است ضرورت توجه به پتانسیلهای چین برای افزایش مبادلات اقتصادی با این کشور
بخش تولید، بهعنوان عنصر اساسی اقتصاد جهانی، صنایع مختلفی مانند کالاهای مصرفی، الکترونیک، خودرو، انرژی و خدمات درمانی را دربرمیگیرد. این بخش به دلیل گستردگی و اثرات جهانی، نقش مهمی در صادرات، نوآوری و رشد بهرهوری ایفا میکند و به توسعه اقتصادی در سراسر جهان دامن میزند.
افزایش سریع جمعیت همراه با افزایش تقاضای غذا مستلزم گسترش زمینهای کشاورزی یا بالارفتن بهرهوری تولید از منابع فعلی است، با این حال در دنیای متغیر امروزی، کاهش دسترسی به آب ممکن است بهبود در بهرهوری محصول و علوفه را تضعیف کند و بهطور نامتناسبی بر بخشهای مختلف جهان تاثیر بگذارد. در سطح جهانی، تقریبا ۱۰ تا ۱۱درصد از زمینهای زراعی و علفزار فعلی میتوانند دربرابر کاهش دسترسی به آب آسیبپذیر باشند و ممکن است برخی مناطق مانند آفریقا، خاورمیانه، چین، اروپا و آسیا ظرفیتهای تولیدی خود را از دست بدهند. تغییر در الگوی مصرف، مثل کاهش ضایعات مواد غذایی و کاهش مصرف گوشت میتواند بزرگترین محافظ دربرابر از دستدادن زمین حاصلخیز و ناامنی غذایی باشد.
در اقتصاد جهانی بههمپیوسته امروز، مفهوم زنجیرههای ارزش جهانی به سنگبنای تجارت و اقتصاد بینالمللی تبدیل شدهاست. زنجیرههای ارزش جهانی، کل طیف فعالیتهایی را که شرکتها و کارگران برای رساندن یک محصول از مفهوم تا مصرف نهایی و فراتر از آن انجام میدهند، توصیف میکند. این فرآیند شامل طراحی، تولید، بازاریابی، توزیع و پشتیبانی از مصرفکننده نهایی است.
آخرین آمار صندوق بینالمللی پول نشان میدهد که انتظار میرود سهم اقتصاد روسیه از تولید ناخالص داخلی جهانی به پایینترین سطح خود از زمان پایان اتحاد جماهیر شوروی برسد.
تجارت چین در سال ۲۰۲۳ گرچه به پایینترین سطح خود در ۷ سال گذشته رسیده است، اما همچنان شریک تجاری شماره یک بسیاری از کشورها در سطح جهان به شمار میرود. در این راستا بانک توسعه آسیایی تاکید کرد: «نظریههای ارائه شده تحلیلگران مبنی بر طرد شدن چین از اقتصاد جهانی اغراقآمیز است.»
اهمیت اقیانوس هند در اقتصاد جهانی روزبهروز در حال افزایش است و همین مساله باعثشده تا بازیگران جدیدی تمرکز خود در تجارت را به این منطقه معطوف سازند. آمارهای موسسه کارنگی نشان میدهد که از سال۲۰۱۰، سهم بازیگران سنتی از تجارت در اقیانوس هند کاهشیافته و بازیگران جدیدی مانند چین در حال نقشآفرینی بیشتر در منطقه هستند. بهطور کلی، هند بزرگترین واردکننده و صادرکننده در این منطقه است و پس از هند، سنگاپور، مالزی، استرالیا و تایلند جایگاههای بعدی را به خود اختصاص دادهاند. طی دو دههگذشته، کشورهایی از جمله هند، اندونزی و سنگاپور افزایش قابلتوجه تولید ناخالص داخلی را تجربه کردهاند. با صنعتیشدن کشورهای آسیایی، افزایش تقاضا برای کالاهای واسطه تولید مانند سنگآهن، زغالسنگ و گاز طبیعی افزایش داشتهاست. نیاز به این منابع، باعث افزایش حجم تجارت در سراسر اقیانوس هند شدهاست.
دبیر کل سازمان ملل متحد از کشورها خواست که برای جلوگیری از عقب ماندن در اقدامات اقلیمی و توسعه پایدار، سرمایهگذاریهای خود را افزایش دهند.
در روزهای نخست سال ۲۰۲۳ موجی از رشد قیمت داراییها در بازارهای مختلف رخ داده که رشد بهای بخش عمدهای از رمزارزها، طلا و فلزات گرانبها، یا ثبات قیمت نفتخام از عمدهترین نشانههای آن است. این وضعیت با وجود ریسکهای متعددی است که رشد اقتصاد جهان را تهدید میکند. با اینکه امیدواری به کنترل تورم از طریق ابزارهای متعارف سیاست پولی نظیر نرخ بهره افزایش یافته، اما خطر سرایت جنگ و تنشهای ژئوپلیتیک به اقتصاد جهانی، رونق اقتصادی در ۲۰۲۳ را در ابهام فرو برده است. در پرونده باشگاه اقتصاددانان سعی شده این وضعیت مورد بررسی قرار گیرد.