- امروز : چهارشنبه - ۳۱ اردیبهشت - ۱۴۰۴
- برابر با : Wednesday - 21 May - 2025
اخبار ویژه
رونمایی از کتاب فرصت‌های سرمایه‌گذاری در خراسان رضوی
تدوین کتاب جامع فرصت‌های سرمایه‌گذاری خراسان رضوی با معرفی ۵۲۰ ظرفیت جذب سرمایه
کاهش سرعت رشد اقتصاد چین در پی تشدید جنگ تجاری
فرصتی نو برای گسترش فعالیت‌های تجاری ایران در قاره سیاه
شیوه دریافت مابه‌التفاوت نرخ ارز دارو و مواد اولیه آن رفع ابهام شد
تولید با اقتصاد دودی
قطعی‌های برق و مدیریت ناکارآمد انرژی، کشاورزی را به مرز بحران رسانده است
درباره چسبندگی قیمت‌ها
آموزش مهارت مدیریت
روش‌های جلوگیری از اضافهکاری و فرسودگی کارکنان بااستعداد
همه ما در محل کار کارکنانی داریم که به دلیل داشتن استعداد برتر، متمایز از سایرین هستند. این افراد باهوش و دقیق هستند، بسیاری از کارها را انجام می‌دهند، عملکرد خوبی دارند و به‌طور کلی بسیار باپشتکارند. همه دوست دارند آنها را در یک پروژه یا به عنوان عضو دائمی تیم خود داشته باشند. آنها به عنوان آهن‌ربا برای انجام وظایف بیشتر و بزرگ‌تر عمل می‌کنند. البته هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد و زمانی که به‌طور موثر به کار گرفته شوند، می‌توانند به پیشرفت سازمان کمک کنند.
چگونه تیمهای کاری مطمئن به خود ایجاد کنیم؟
دو تیم کاری را در نظر بگیرید که در حال رقابت با هم برای انجام بهتر یک پروژه هستند و یکی از آنها از اعتماد به نفس بیشتری نسبت به تیم دیگر برخوردار است. در این حالت، اعضای تیم دارای اعتماد به نفس بیشتر، مطمئن هستند که شانس خیلی خوبی برای برنده شدن دارند و در نتیجه تصمیمهای درستتری میگیرند و به شکلی یکپارچهتر و منسجمتر باهم کار می‌کنند. در طرف مقابل، تیمی قرار دارد که اعضایش اعتماد به نفس شکنندهای دارند و در مورد تواناییهایشان دچار تردید هستند. درنتیجه آنها نمی‌توانند کارها را به درستی انجام دهند. در چنین شرایطی به طور حتم برد با تیم دارای اعتماد به نفس بالاتر است.
مدیران دارای ذهنیت رشد چگونه عمل می‌کنند؟
مدیران باتجربه و تیزهوش به خوبی می‌‌‌دانند که هوش و استعداد و تحصیلات به تنهایی نمی‌تواند افراد موفق را از دیگران متمایز سازد بلکه این ذهنیت افراد است که به آنها برای روبه‌‌‌رو شدن با چالش‌‌‌های سخت زندگی کمک می‌کند و آنها را از دیگران متمایز می‌‌‌سازد.
چگونه به حداکثر توان کسب و کارمان برسیم؟
دهه‌‌‌ها این موضوع را در مغز هر دانشجوی مدیریت فرو می‌‌‌کردند که هدف نهایی هر کسب و کاری، «حداکثرسازی ارزش برای سهامداران» است. حتی میلتون فریدمن، برنده جایزه نوبل اقتصاد فقط و فقط یک مسوولیت اجتماعی برای کسب و کارها متصور بوده است.
