به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی، «علی حسینی» در گفت‌وگو با خبرنگار ما با بیان اینکه، ظرفیت مذکور می‌تواند میان بخش‌های تولید، صنعت و دانشگاه به منظور به‌روزرسانی، تولید علمی و فرآوری زعفران پیوند ایجاد کند، متذکر شد: اگر یکی از دغدغه‌های شاخص، موضوع خام‌فروشی زعفران است؛ این مهم باید در چهارچوب فراهم سازی زمینه‌ها، زیرساخت‌ها و حمایت‌های لازم برای تولید فرآورده های جانبی زعفران به انجام برسد تا خام فروشی در این حوزه به طرز چشم گیری کاهش پیدا کند.
وی تصریح کرد: جمع آوری زعفران از مزرعه و جدا کردن گل از کلاله زعفران، گام نخست فرآوری این محصول به شمار می‌آید؛ اما برای ما فرآوری ثانویه، همین اقدام کوچک اهمیت ویژه ای دارد؛ چرا که ارزش افزوده بالایی را عاید اقتصاد کشور می کند. با این حال، تا فرآوری اولیه انجام نپذیرد، کالا قابلیت عرضه در بازار و مصرف را ندارد و این بخش باید بدون استثنا صورت بگیرد.
به گفته حسینی، فرآوری ثانویه یعنی تبدیل زعفران به فرآورده‌‌های دیگری که بتواند ارزش افزوده بیشتری را در صنعت غذا نصیب تولیدکننده و واحد صنعتی کند. امری که توامان ارزش این محصول را افزایش می‌دهد و بازار آن را توسعه می‌بخشد.
وی ادامه داد: متاسفانه تاکنون این بخش مغفول بوده و عایدی چندانی در این حوزه نصیب فعالان حوزه زعفران نشده است. البته تولیداتی در حوزه محصولات فرآوری شده همچون نبات زعفرانی، چای و دمنوش زعفران و… داشته ایم؛ اما رقم قابل توجهی را در این حوزه نصیب اقتصاد کشور و فعالان این حوزه نشده است. بنابراین ما باید فرآوری را به تولید محصولات غذایی و نوشیدنی‌های زعفرانی، تولید لوازم آرایشی- بهداشتی و داروهای حاصل از زعفران تسری دهیم.
مشاور رئیس اتاق مشهد در حوزه زعفران خاطرنشان کرد: تامین ماشین آلات برای فرآوری محصول زعفران چندان پیچیده نیست و حتی در خصوص تولیدات دارویی و بهداشتی نیز ظرفیت تامین زیرساخت‌ها وجود دارد. نکته قابل توجه آن است که در این حوزه وابستگی به خارج نداریم.
وی ادامه داد: طی سال های اخیر، مکررا بر بحث پرهیز از خام‌فروشی با هدف مهار خروج سرمایه‌ها از کشور بدون ایجاد انتفاع کافی برای اقتصاد، مطرح و مطالبه شده است اما به واقع دولت تا چه میزان آمادگی دارد تا در این حوزه ورود کرده و حمایت لازم را از بخش مولد زعفران به عمل آورد و حجم عمده صادرات این محصول را سمت تولیدات فرآوری شده، هدایت نماید؟
حسینی با بیان اینکه ما بایستی بازار مصرف فرآوری ثانوی را نیز شناسایی کنیم که در این حوزه گامی برداشته نشده است، افزود: برای این که بتوانیم جایگاه زعفران را در عرصه بین‌المللی حفظ کنیم، در گام نخست باید این محصول را به خط تولید فرآورده های غذایی، دارویی، آشامیدنی و بهداشتی وارد نماییم. متاسفانه در کشور ما سرمایه‌گذاری لازم در این حوزه صورت نگرفته و حمایتی نیز از سوی دستگاه‌های متولی به عمل نیامده است.
وی بیان کرد: امروز بسیاری از کشورهای خریدار زعفران ایرانی همچون اسپانیا، آمریکا، فرانسه، ایتالیا، هلند و کانادا در حوزه فرآوری این محصول ورود کرده و ارزش افزوده این محصول را از آن خود کرده اند.
وی با تاکید بر اینکه، جهت کسب درآمد از محصول زعفران باید به صورت عمقی برای این حوزه برنامه‌ریزی کرد و نه سطحی و مقطعی؛ یادآور شد: متاسفانه دغدغه فعالان این حوزه ختم به خرید تضمینی زعفران و دپوی آن در انبارها شده است؛ اما خرید تضمینی زعفران و دپوی آن صرفا مسکّنی مقطعی بوده است. راهکار اصلی آن است که به فکر ایجاد صنایع پایین دستی و صنایع تبدیلی در این حوزه باشیم. این صنعت باید به آن میزان از رشد برسد که کشاورز دیگر دغدغه خرید تضمینی نداشته و در همه ایام سال، محصول او مشتری و متقاضی داشته باشد.
حسینی تاکید کرد: در ایجاد ارزش افزوده برای حوزه زعفران، ورود این محصول به بورس کالا تنها راهکار نیست و ایجاد زیرساخت‌های فرآوری هم باید با این مهم همراه شود.
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه علی رغم اینکه شورای ملی زعفران تاکید ویژه ای بر جلوگیری از خام فروشی و فرآوری این محصول داشته و مطالبات‌مان را در این حوزه به گوش مسئولین رسانده‌ایم؛ اما تاکنون گامی در این رابطه برداشته نشده است و محصول مهمی همچون زعفران، از ضعف تصمیم‌سازی‌ها رنج می‌برد.
