«دیپلماسی شرقی» برای اقتصاد ایران معجزه نمی‌کند

در دهه‌های اخیر، چین با عبور از سیاست‌های اقتصاد بسته و پیاده‌سازی اصلاحات ساختاری، توانسته جایگاه خود را به‌عنوان یکی از قدرت‌های اصلی اقتصاد جهانی تثبیت کند. این کشور اکنون نه‌تنها شریک تجاری اول بسیاری از اقتصادهای بزرگ و کوچک جهان است، بلکه به بازیگری تعیین‌کننده در معادلات اقتصادی، فناوری و انرژی تبدیل شده است. در مقابل، ایران نیز با توجه به محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها و تنگنای دسترسی به بازارهای غربی، با نگاهی که بیش از پیش به شرق معطوف شد،ه تلاش می‌کند تا با چین به‌عنوان یکی از ابر بازیگران کلیدی نظام اقتصاد بین‌الملل، روابطی راهبردی‌تر و گسترده‌تر برقرار کند. اما این روابط تا چه حد پایدار و استوار است و چقدر می‌توان به گسترش آن و حتی الگوبرداری ایران از مدل توسعه اقتصادی چین امید بست؟ از آنجا که برخی ناظران با نگاه به سیاست منفعت‌محور چین، آینده این روابط را متوازن و بلندمدت پیش‌بینی نمی‌کنند و آن را بیشتر ناشی از شرایط مقطعی می‌دانند، چه تغییراتی در این تعاملات نیاز است و چه میزان فرصت برای ایران جهت اصلاح این تعاملات وجود دارد؟ در همین رابطه «مجیدرضا حریری»، رئیس اتاق مشترک ایران و چین در گفت‌وگو با «اتاق اقتصاد»، تاکید می‌کند که مناسبات اقتصادی بین کشورها نه با شعار و ایدئولوژی، بلکه با ایجاد منافع متقابل شکل می‌گیرد. او ضمن آسیب‌شناسی از چالش‌های فضای اقتصادی ایران، از جمله ضعف زیرساخت‌ها و جایگاه نامطلوب ایران در برخی شاخص‌های بین‌المللی بر این باور است که با ادامه روند فعلی در کشور، در پیش گرفتن دیپلماسی شرقی نیز کمک چندانی به حل مشکلات و توسعه اقتصادی ایران نمی‌کند.

تجارت با چین زیر ذره‌بین

«منطقه آزاد مجازی»؛ نسخه نجاتی برای اقتصاد دیجیتال در ایران

سیدحسن هاشمی- نایب ‌رئیس کمیسیون کسب‌وکارهای دانش‌بنیان، اقتصاد دیجیتال و هوش مصنوعی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی

گام‌های طلایی برای حذف شکاف‌ها

هزینه‌ی مدیریت ضعیف و بهره‌وری از دست‌رفته ناشی از کارکنان بی‌انگیزه یا منفعل، در مقیاس جهانی به ۸.۸ تریلیون دلار می‌رسد؛ معادل حدود ۹ درصد تولید ناخالص داخلی جهان. در این میان، تغییر شیوه‌ مدیریت افراد شاید سریع‌ترین و کم‌هزینه‌ترین اهرم برای بهبود بهره‌وری سازمان‌ها باشد. بااین‌حال، اغلب مدیران بازخورد کافی درباره‌ی نحوه‌ی اداره‌ی تیم خود دریافت نمی‌کنند: کمتر از نیمی از کارکنان آمریکایی (42درصد)، فرصت لازم را برای ارائه‌ نظراتشان به مدیر مربوطه کسب می‌کنند و تنها حدود یک‌چهارم (24درصد) مجال آن را یافته‌اند تا عملکرد مدیرشان را ارزیابی کرده و بازخورد ارائه کنند. حتی میان خود مدیران هم تنها 36درصد می‌گویند که در قالب فرایندی رسمی از همتایان‌شان بازخورد دریافت نموده‌اند. با این اوصاف، اغلب مدیران ذهنیتی در مورد نقاط ضعف و قوت و البته نقاط کور عملکردشان

راهنمای شراکت در کسب‌وکار

یکی از نخستین و مهم‌ترین تصمیم‌های هر کارآفرین، انتخاب بین آغاز مسیر به تنهایی یا همراهی با هم‌بنیان‌گذار است. بسیاری از سرمایه‌گذاران به تیم‌های موسس چندنفره تمایل دارند، چون معتقدند تقسیم مسئولیت‌ها، تنوع مهارت‌ها و کاهش فرسودگی، ریسک شکست را پایین می‌آورد. با این حال، هم‌بنیان‌گذاری نامناسب می‌تواند به یکی از دلایل اصلی فروپاشی استارتاپ منجر شود. در این نوشتار، براساس تجربیات نویسنده به‌عنوان استاد کارآفرینی در دانشگاه هاروارد و مشاور ده‌ها تیم موسس، مجموعه‌ای از معیارها و راهکارهای حرفه‌ای برای تصمیم‌گیری در مورد هم‌بنیان‌گذاری ارائه می‌شود.

تله خاموش دورکاری

در یک سال گذشته، بسیاری از سازمان‌های کوچک و بزرگ، کارکنان خود را وادار نموده‌اند تا در تمامی روزهای کاری به دفتر بازگردند. این تصمیم اغلب پاسخی به شواهد رو‌به‌افزایشی است که نشان می‌دهد مدل‌های دورکاری و کار ترکیبی (هیبریدی) می‌تواند به کاهش بهره‌وری کارکنان منجر شود.

مذاکره از درون آغاز می‌شود

سال‌ها به ما آموخته‌اند احساسات دشمن مذاکره موثر است و باید آن‌ها را در اصطلاح «پشت در گذاشت»؛ گویی خویشتن‌داری یعنی سرکوب هرآنچه انسانی است. اما کنار گذاشتن احساسات، هم ناممکن است و هم نتیجه‌ای معکوس دارد. مذاکره فقط منطق و استدلال نیست؛ گفت‌وگویی است میان انسان‌هایی که نه‌فقط با منافع، بلکه با ترس‌ها، انتظارات، سوءگیری‌ها و نیاز به دیده‌شدن و تایید نیز برانگیخته می‌شوند.

در خدمت چابکی سازمان

کمتر از سه سال از معرفی «چت‌جی‌پی‌تی» توسط OpenAI می‌گذرد؛ با این وجود، همین مدت کوتاه کافی بوده تا این فناوری، محیط کار را به‌طور بنیادین دگرگون کند. بسیاری از وظایفی که پیش‌تر بخش قابل‌توجهی از زمان کارکنان را به خود معطوف می‌کرد، امروز سریع‌تر و در مواردی به‌صورت خودکار انجام می‌شود. اکنون پژوهشگران به سطوح بالاتر نمودار سازمانی چشم دوخته و این پرسش مهم را مطرح می‌کنند: هوش مصنوعی مولد (GenAI) چگونه روند فعالیت مدیران میانی را تغییر خواهد داد؟