• امروز : پنجشنبه - 1 آذر - 1403
  • برابر با : Thursday - 21 November - 2024
کل 4009 امروز 0

تجارت با آسیای میانه

۰۳آبان
تقویت روابط اقتصادی خراسان رضوی با همسایگان، در گرو ایجاد مناطق آزاد و تقویت حمل‌ونقل ریلی
در نشست استاندار و رئیس اتاق بازرگانی خراسان رضوی با جمعی از تجار و مسئولین کشورهای آسیای میانه تاکید شد؛

تقویت روابط اقتصادی خراسان رضوی با همسایگان، در گرو ایجاد مناطق آزاد و تقویت حمل‌ونقل ریلی

در نشست مشترک رئیس اتاق بازرگانی مشهد و استاندار خراسان رضوی با جمعی از تجار و مسئولین تشکل‌های اقتصادی کشورهای افغانستان، تاجیکستان و ترکمنستان، بر ضرورت گسترش همکاری‌های تجاری و اقتصادی تأکید شد. پیشنهاداتی همچون تبدیل مرزهای سرخس و دوغارون به مناطق آزاد اقتصادی، تقویت حمل‌ونقل ریلی با ترکمنستان و بهره‌گیری از ظرفیت‌های بندر چابهار به عنوان گلوگاه ترانزیتی، از مهم‌ترین محورهای این جلسه بود. مقامات همچنین بر تسهیل سرمایه‌گذاری، کاهش قوانین دست‌وپاگیر و تقویت همکاری‌های خصوصی و دولتی برای رفع موانع موجود در مسیر توسعه تأکید کردند.

۰۴بهمن
ملزومات بهبود مراودات تجاری استان
وضعیت تجارت خراسان رضوی با آسیای میانه بررسی شد

ملزومات بهبود مراودات تجاری استان

خراسان‌رضوی به عنوان پنجمین استان پهناور کشور، علاوه بر داشتن مرز مشترک با دو کشور ترکمنستان و افغانستان، در مسیر تجارت خارجی بسیاری از کشورهای آسیای میانه قرار گرفته است. موقعیت جغرافیایی و ظرفیت‌‌های چشمگیر این خطه در زمینه صادرات موجب شده به یکی از کریدورهای اقتصادی کشور نیز مبدل شود.در این بین ضروری است که دولتمردان با اتخاذ سیاست‌های مبتنی بر حمایت از تولیدکنندگان داخلی زمینه صادرات را فراهم کنند، به ویژه صادرات به کشورهای آسیای میانه که با توجه به روابط مناسب سیاسی فرصت ارزشمندی را در اختیار صادرات ما قرار داده است.

۰۷آذر
سختی «تجارت آسان» با همسایگان
بررسی روابط اقتصادی ایران با همسایه‌های شرقی

سختی «تجارت آسان» با همسایگان

هیچ کشوری (به جز کره‌شمالی) نیست که دست کم در حرف و شعار بر اهمیت حفظ و گسترش روابط اقتصادی و تجاری با دنیا صحه نگذارد، اما کشورهای کمی امروز به غول‌های صادراتی و تجاری بدل شده‌اند و سهم بیشتری در این حوزه دارند. چین، ایالات متحده آمریکا، آلمان و ژاپن بر فراز این قله ایستاده‌اند. نگاهی به اقتصاد این کشورها به ما نشان می‌دهد که کاهش هزینه‌های تولید، بهره‌مندی از تکنولوژی روز دنیا، استفاده از نیروهای متخصص داخلی و خارجی، تولید داخلی پویا، تسهیل روابط سیاسی و به تبع آن روابط تجاری با دنیا و مواردی از این دست آنها را به این مهم رسانده است. در این میان سهم دولت‌ها چقدر بوده؟ آیا در یک اقتصاد پویا و سالم دولت یارانه‌های مختلفی به صادرات اختصاص می‌دهد و تحت عناوین و شعارهای سالانه از صادرات حمایت می‌کند یا در جایگاه خود تنها بستر مناسب را فراهم کرده و کنار می‌نشیند تا صادرکنندگان و تجار خود مسیر را پیش ببرند؟