ثبت برند ملی زعفران نیازمند انسجام، اراده جمعی و برنامه عملیاتی است
بررسی آییننامه اجرایی قانون دامپزشکی و موضوع استرداد عوارض آب مجازی زعفران
ضرورت اصلاح سیاستهای ارزی برای حمایت واقعی از تولید
سرنوشت فرش و پسته ایرانی، در کمین زعفران است
احصای دغدغههای 45 واحد آبکاری در مسیر انتقال به شهرک صنعتی مشهد ۵
انرژیهای تجدیدپذیر در خراسان رضوی؛ فرصت بزرگ، چالشهای متعدد
چکشکاری بسته پیشنهادی شرق کشور برای اصلاح نظام پیمانکاری
پاسداشت طلای سرخ ایران از سوم تا پنجم آبان در مشهد
بررسی وضعیت تجارت مواد غذایی در ایران از چند جهت حائز اهمیت است. ایران کشوری است که برای تولید مواد غذایی مزیت جغرافیایی ندارد. به همین دلیل برای تامین مواد غذایی شهروندان، به واردات از دیگر کشورها وابسته است. آمارها نشان میدهد که در سال ۱۴۰۱، از مجموع نزدیک به ۶۰میلیارد دلار واردات ایران، نزدیک به ۳۰درصد صرف واردات محصولات کشاورزی و مواد غذایی شده است. عمده محصولات وارداتی در این بخش شامل ذرت دامی، برنج و گندم میشود که بخش مهمی از سبد غذایی شهروندان ایرانی را تشکیل میدهد. نکته دیگر این است که ۵۶درصد از واردات مواد غذایی از مبدا امارات، هند و ترکیه وارد کشور میشود. این تمرکز در مبادی وارداتی یک تهدید بالقوه برای امنیت غذایی کشور محسوب میشود.