واگذاری مسئولیتها به مردم و بخش خصوصی، مسیر تحقق توسعه پایدار کشور است
دیپلماسی استانی، ابزار هوشمندانه ایران برای تقویت روابط منطقهای
استانها بازوان مؤثر دیپلماسی خارجی و توسعه صادرات ایران هستند
ارتقای دیپلماسی اقتصادی با همسایگان شرقی از مسیر فناوری و ظرفیتهای استانها
همکاری ملی و تصمیمگیری محلی؛ مسیر توسعه اقتصاد دانشبنیان در شمال شرق کشور
تحریمها، نوسانات ارزی و تصمیمات غیرکارشناسی، صادرات زعفران ایران را تضعیف کرده است
روز ملی صادرات؛ یادآور تلاشهای بازرگانان واقعی و ضرورت احیای وزارت بازرگانی
زعفران ایران نیازمند زنجیره ارزش و مدیریت صادراتی است
بررسی وضعیت تجارت مواد غذایی در ایران از چند جهت حائز اهمیت است. ایران کشوری است که برای تولید مواد غذایی مزیت جغرافیایی ندارد. به همین دلیل برای تامین مواد غذایی شهروندان، به واردات از دیگر کشورها وابسته است. آمارها نشان میدهد که در سال ۱۴۰۱، از مجموع نزدیک به ۶۰میلیارد دلار واردات ایران، نزدیک به ۳۰درصد صرف واردات محصولات کشاورزی و مواد غذایی شده است. عمده محصولات وارداتی در این بخش شامل ذرت دامی، برنج و گندم میشود که بخش مهمی از سبد غذایی شهروندان ایرانی را تشکیل میدهد. نکته دیگر این است که ۵۶درصد از واردات مواد غذایی از مبدا امارات، هند و ترکیه وارد کشور میشود. این تمرکز در مبادی وارداتی یک تهدید بالقوه برای امنیت غذایی کشور محسوب میشود.