ارزیابی استقرار دفتر نمایندگی اتاق بازرگانی خراسان رضوی در نیشابور
تبیین نقاط ضعف آییننامه انتخاب اعضای مراجع حل اختلاف کار
خسارت سنگین قطعیهای برق به صنایع
لزوم انتفاع خراسان رضوی از عواید ناشی از اجرای ماده 16 قانون جهش تولید دانش بنیان
دلارزدایی از تجارت امکانپذیر است؟
چالشبازکردن قفل توسعه
دستاندازهای مشارکتاقتصادی زنان در ایران
ناخالصی در آمار توریسم
مشکل تامین مالی صنعتی همیشه یکی از چالشهای اقتصاد ایران بوده است. در قدمهای اول توسعه صنعتی در یک کشور در حال توسعه به دلیل بخش مالی توسعهنیافته، استفاده از ابزار پرداخت سوبسید مستقیم مالی به صنایع، با چالشهای بسیاری مواجه است و این ابزار بهدرستی کار نمیکند. از منظر زیرساختهای مالی ضعیف، بازار سرمایه توسعهنیافته و حتی تحلیل اقتصاد سیاسی، تامین مالی صنعت و توسعه صنعتی در ایران از مهمترین موانع گذار از تنگناهای اقتصادی است.
در دوازدهمین جلسه کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی خراسان رضوی، فرآیند ثبتنام و دریافت مجوز فعالیت در درگاه ملی مجوزها بررسی شد و به قوانین و مقررات مغایر در لایحه تجارت جدید، اشاره گردید.
بهرهوری و مقیاس، دو بال توسعه صنعتی هستند با این حال ایران در استفاده از این دو بال در طی نیم قرن اخیر از موفقیتی برخوردار نبوده است. ناتوانی در ایجاد مقیاس درونبنگاهی و بینبنگاهی در نتیجه بیتوجهی به توسعه و گسترش بازار داخلی و همینطور عدم ادغام در زنجیرههای ارزش جهانی از یک طرف و حمایتهای نادرست از صنایع بدون توجه به رقابت، کیفیت و بهرهوری تولیدی از طرف دیگر، مانع از توسعه بخشهای صنعتی مولد شده است.
باوجود چند دههتلاش مستمر برای توسعه صنعتی، هرگز معجزهای همانند معجزه آسیایشرقی در ترکیه تکرار نشد. این کشور اگرچه در طول چند دههگذشته پیشرفتهای بسیاری داشته اما در یک جمله میتوان گفت تا زمانیکه الزامات «خودمختاری» و «همکاری» میان بوروکراسی مرکزی و بخشخصوصی برآورده نشود، تلاش برای اجرای سیاستهای صنعتی به سبک آسیایشرقی چندان سازنده نخواهد بود. از نظر ظرفیت دولتی و اقتصاد سیاسی ترکیه تفاوتهای بزرگی با آسیایشرقی دارد.
بررسیها نشان میدهد که در هفت ماه ابتدای سال جاری، فقط یکدهم درصد از ارزش صادرات غیر نفتی ایران به کالای با فناوری بالا اختصاص داشته و بخش بزرگی از صادرات ایران در این مدت، محصولات اولیه یا خامفروشی در کنار محصولاتی با سطح فناوری متوسط بوده است.
غلامحسین پیروانی، سرمربی باسابقه فوتبال ایران، سال هاست که بازنشسته شده است. او زمانی مربی تیم فجر شیراز بود و در توصیف علت باخت تیمش به تیم استقلال تهران گفت: «ما با تفنگ بادی به جنگ ژ3 رفتیم.» از آن زمان این جمله تبدیل به بهترین توصیف برای رقابت های نابرابر شده است. البته تردید نکنید که این صفحه ورزشی نیست و می خواهیم با شما درباره اقتصاد صحبت کنیم. ما امروز درباره رقابت بخش صنعت با قانون صحبت می کنیم. هرچند اصلا نباید رقابتی میان این دو باشد، بررسی لایحه بودجه 1403 و برنامه هفتم توسعه نشان می دهد که در کمال تعجب میان قانون و صنعت یک رقابت شکل گرفته است. شکل رقابت هم این گونه است که قانون تلاش می کند صنعت را ضربه فنی کند و البته درعین حال ادعای حمایت از آن را دارد.
سیدمحمد بحرینیان، پژوهشگر: نقشه راه توسعه صنایع در ایران اشتباه بوده است و حالا کشور با کلونی شلختهای از صنایع مواجه است که اتکای بیش از اندازه به منابع طبیعی، آب و انرژی دارند، در عین اینکه محصول تولیدی آنها ارزش افزوده بسیار پایینی دارد. خامفروشی گسترده و وفور مشاغل مونتاژی با ارزش پایین سبب شده است که تولید نتواند نقش چندانی در توسعه کشور بازی کند. گذشته از این، طرحهای عمرانی کشور به جای آنکه بر زیرساختهای اساسی تولید متمرکز باشد، به سدسازی و ساختمانسازی محدود شده است؛ پروژههایی که البته تمامنشدنی هم به نظر میرسند.
ذینفعان مانع توسعه صنعتی ایران شدهاند؛ این جملهای کلیدی است که تحلیلگران اقتصادی حاضر در نشست «صنعت خودروی ایران؛ در اسارت ساختارهای کژکارکرد، فقر اندیشه و فقدان راهبرد، مداخلههای مشکوک و سوءمدیریت» به آن تأکید دارند. محمد بحرینیان، کارشناس صنعت که بهعنوان سخنران اصلی این نشست در سالن اندیشمندان علوم انسانی حاضر شده بود، تأکید میکند که شلختگی در تدوین برنامههای توسعهای و نبود استراتژی توسعه صنعتی موجب شده که حجم بالایی از منابع ارزی کشور هدر برود. این در حالی است که چین تنها با یکسوم این منابع توانسته 220 میلیون شغل ایجاد کند و توسعهیافته شود.