بلاتکلیفی 40 ساله قطار برقی و سریعالسیر مشهد- تهران
نقش منافع اقتصادی در مذاکرات ایران و آمریکا
تاکید بر مطالبهگری جدی برای توسعه زیرساختهای خراسان رضوی
تقویت «سرمایهگذاری در حوزه تولید» مستلزم اصلاحات ساختاری است
تاکید بر ترسیم مسیر تازهای برای تجارت دوجانبه مشهد و بانکوک
رشد اقتصادی کند شده اما همچنان مثبت است | تورم بالا همچنان یک چالش اساسی در اقتصاد ترکیه
رکود اقتصادی چیست و چه ارتباطی با افت بازار سهام دارد؟
سقوط روپیه اندونزی؛ هشدار جدی برای اقتصاد ۱۴۰۰ میلیارد دلاری شرق آسیا
رای ساخت برند خود به عنوان یک رهبر فکری، کدام پلتفرمها به ذهنتان میآید؟ ابتدا این را بگوییم که از نظر برخی افراد «رهبران فکری» در سازمانهای سراسر دنیا انگشتشمارند یا در راهروهای مجلل شرکتهای مشاوره بزرگی همچون مککینزی و EY قدم برمیدارند، یا همچون بیل گیتس به قدری شناخته شدهاند که همین حالا هم چشم جهان به آنهاست و هیچ نیازی به برندسازی ندارند. اما من با این دیدگاه موافق نیستم. از نظر من، رهبری فکری مخصوص بنیانگذاران و مدیران بزرگ و معروف نیست، بلکه متعلق به هرکسی است که دیدگاه ارزشمندی برای به اشتراک گذاشتن دارد و مایل است گفتوگویش را هدایت کند. هر کسی که بتواند بر طرز فکر دیگران نسبت به مسالهای تاثیر بگذارد، یک رهبر فکری است – حتی اگر آن دیگری، یک نفر باشد. در پاسخ به سوال ابتدای مطلب، باید گفت برای بسیاری از صاحبان کسبوکارها پاسخ پیشفرض پلتفرمهایی همچون فیسبوک، اینستاگرام، توییتر و شاید حتی تیکتاک باشد.
پلتفرم شبکه اجتماعی لینکدین که شرکت مایکروسافت مالکیت آن را در اختیار دارد و افراد در سراسر دنیا برای شبکهسازی، به اشتراکگذاری ایده و یافتن شغل از آن استفاده میکنند، دائما تحقیقاتی انجام میدهد تا خودش را بهروز کند و با ترندهای روز محیط کار، ترجیحات کارفرماها و تغییر دیدگاههای نیروی کار همگام باشد. در یکی از نظرسنجیهای لینکدین این سوال مطرح شده که «مهمترین و مطلوبترین مهارتهایی که کارکنان باید داشته باشند، چیست؟»