آسیبشناسی تعدد سامانههای کسبوکار در دستورکار است | تکمیل پرسشنامه مربوط به تبعات اختلال و موازیکاری سامانهها تا 20 آبان
تولید بدون کارخانه؛ مدل جدیدی که میتواند موتور رشد اقتصاد ایران شود
تکرار رتبه اول خراسان رضوی در ارزیابی محیط کسبوکار کشور
وداع با شغل کارمندی؟
شرایط پرداخت تسهیلات ارزی اعلام شد/ نرخ مرکز مبادله مبنای بازپرداخت
شکستن عادت «همیشه کار کردن»
محیط کسبوکار در فصل تابستان نامساعدتر شد | شاخص ملی به 6.09 رسید
تشکیل صندوقهای تخصصی، گامی راهبردی برای توسعه زیستبوم نوآوری در خراسان رضوی
بسیاری از مدیران، استراتژی را موضوع پیچیدهای میدانند. اما استراتژی در بطن خود متشکل از سه سوال است: الان کجا ایستادهایم؟ میخواهیم کجا برویم؟ مسیر معقول و معتبر رسیدن به آن هدف کدام است؟ هرکسی که بخواهد از این سوالات بهدرستی در ترسیم مسیر استفاده کند، باید با خود صریح و درباره موقعیت کنونی بیرحمانه صادق باشد. همینکه شرکتی موقعیت کنونیاش را درک کند، میتواند نقشه راهی ترسیم کند تا به پیشنهاد متمایزی دست یابد که ارزش اقتصادی تولید میکند. فصل برنامهریزی استراتژیک سالانه فرارسیده. برای اکثر شرکتها، این فرآیند کاملا نمایشی است و هر بخشی به دنبال غنیمتی جنگی برای واحد خود است و هر واحد کسب و کاری معتقد است تافته جدا بافته است. همه میدانند که این نمایش شرکتی هزینه مالی و زمانی بسیاری در بر دارد. کارکنان بهرغم اینکه میدانند تصمیمات اصلی در نشستی پشت پرده و جلسات خصوصی گرفته شده، این جلسات را تحمل میکنند. مدیران عامل هم رقابت و حیله و نیرنگ تیمها برای کسب بودجه را به تماشا مینشینند؛ با اینکه گزارش سود و زیان و ارزش سهام شرکت درنهایت یکی است.