ضرورت اصلاح قوانین گردشگری ترکیبی و تسهیل صدور مجوزها
ارتباط؛ سرمایه نامرئی مدیران امروز
آسیبشناسی بخشنامههای حذف صورتحسابهای کاغذی و بخشودگی جرایم مالیاتی
نقش تازه کارکنان: اینفلوئنسر رسانههای اجتماعی
لزوم تدوین سند راهبردی مسئولیت اجتماعی با رویکرد اجتماعیسازی کسبوکار
تجارت ۷ میلیارد دلاری ایران و ترکیه؛ تراز تجاری منفی ۲.۲ میلیارد دلار
از خشکسالی سال زراعی در استان تا ضرورت کشت فراسرزمینی در افغانستان
صنایع تبدیلی مزیت نسبی خراسان رضوی و محور اصلی تولید و توزیع است
یکی از مشتریانم به نام «استیو»، بیش از ۱۰سال بود که یک تعطیلات درست و حسابی نرفته بود. نه این که به سفر نرفته باشد. اتفاقا با خانوادهاش به سفرهایی رفته بود اما به عنوان مدیر ارشد عملیات، همیشه حس میکرد باید با محل کار در تماس باشد چون ممکن بود وقتی او روی مبلمان هتلی در جایی دوردست دراز کشیده، یک کار فوری پیش بیاید. به همین علت، هر روز صبح و غروب ایمیلهایش را چک میکرد، در صورت لزوم تماس میگرفت و در واقع، تعطیلاتش را در «کنار کار» پیش میبرد. تا اینکه یک روز دچار فرسودگی شد. او در اینباره میگوید: «با هر تعطیلات از دست رفته، سطح انرژیام پایینتر میآمد تا وقتی که به ته خط رسیدم.» او به سختی از رختخواب بیرون میآمد. صبح روز اول هفته برایش مثل کابوس بود. و اصلا حوصله بچههایش را نداشت. قطع ارتباط با کار در طی تعطیلات بسیار آسان به نظر میرسد. اما در واقع اینطور نیست.