شاید چندان پسندیده به نظر نرسد، اما تعداد کارکنانی که حاضرند از طرف کارفرمای خود پستی منتشر کنند، روز به‌روز بیشتر می‌شود. تعدادی از سازمان‌ها قابلیت بازاریابی در صفحات شخصی کارکنان در اپلیکیشن‌‌‌های ایکس، لیندکین یا اینستاگرام را شناسایی کرده‌‌‌اند و با طرح‌‌‌هایی مشهور به «برنامه‌‌‌های حمایت کارکنان»، کارکنانشان را تشویق می‌‌‌کنند در صفحات اجتماعی خود اخبار مثبتی درباره شرکت منتشر کنند. کارکنان بهترین و معتبرترین تاثیرگذاران یک سازمان هستند. شرکت‌ها برنامه‌‌‌های حمایت را اهرم می‌‌‌کنند تا با تشویق کارکنان به ترویج خوبی‌‌‌ها و مزایای شرکت، از نفوذ آنها استفاده کنند. چنین طرح‌‌‌هایی برای کارفرمایان بسیار جذاب هستند. ما به حرف دوستان و آشنایانمان بیشتر گوش می‌‌‌کنیم تا شرکت‌ها. پس طبیعی است که دریافت پست‌‌‌های مفرح درباره کیفیت محصولات یک شرکت، تبلیغ موثرتری است که هزینه بسیار کمتری هم نسبت به تبلیغات بیرونی در بردارد.
اینکه کارکنان برای تبلیغ شرکت خود در شبکه‌‌‌های اجتماعی پولی دریافت می‌‌‌کنند یا نه برای هر شرکتی متفاوت است. برخی از شرکت‌ها سازوکار مشخصی برای هزینه پرداختی برای هر پست مورد تایید شرکت دارند و شرکت‌هایی هم این طرح را بدون حقوق پیاده‌سازی می‌‌‌کنند.
اما حتی در شرکت‌هایی که هزینه‌‌‌ای برای این کار پرداخت نمی‌‌‌کنند هم به این معنا نیست که سودی برای کارکنان ندارد. براساس مطالعات موسسه تحقیقاتی هینج، ۸۶درصد از کارکنان حاضر در برنامه‌‌‌های حمایتی گفته‌‌‌اند این برنامه با گسترش شبکه ارتباطی‌‌‌شان یا فراهم کردن راهی برای همراهی با جریان‌‌‌های صنعتی و به‌روز نگه داشتنشان تاثیر مثبتی بر حرفه‌‌‌شان داشته است.
با این همه، درخواست از کارکنان برای اینکه حضورشان در فضای مجازی را به کار آلوده کنند، مثل حرکت بر لبه تیغ است. ممکن است پست‌‌‌های کارکنان آن موج بازاریابی مثبتی را که شرکت به آن امیدوار است ایجاد نکند و از سوی دیگر، ممکن است اینکه از کارکنان بخواهید کار را با خود به خارج از فضای کاری ببرند، تجاوز به حریم شخصی آنها تلقی شود.
کارکنان صدای قدرتمندی دارند، اما این اقدام می‌تواند برای کارفرماها خطرناک هم باشد، چون اصالت در فضای مجازی بسیار ارزشمند است و کارکنانی که حضور فعالی در فضای مجازی دارند اگر بیش از اندازه پست‌‌‌های این‌‌‌چنینی بگذارند یا در پست‌‌‌هایی که منتشر می‌‌‌کنند زیادی مشتاق و شیفته به نظر برسند، با خطر از دست دادن اصالت حرف و نظرشان مواجه می‌‌‌شوند. تاثیر منفی این کار نه فقط به خود کارکنان، بلکه به حسن شهرت شرکت هم ضرر می‌‌‌زند.
بن اسکینز، کارآفرینی که روسای بد را به ۷۴۱هزار دنبال‌‌‌کننده‌‌‌اش در تیک‌‌‌تاک معرفی می‌‌‌کند، می‌‌‌گوید: «اینکه شرکت‌ها فکر می‌‌‌کنند می‌توانند از صفحات شخصی کارکنانشان به عنوان بازوهای روابط عمومی شرکت استفاده کنند، یک هشدار واقعی است.» به گفته او مواردی بوده که شرکت‌ها کارکنانشان را تهدید کرده‌‌‌اند که اگر از به اشتراک گذاشتن پست شرکت در صفحه شخصی‌شان خودداری کنند، با آنها برخورد می‌شود.
همه اینها نشان می‌‌‌دهد شرکت‌هایی که امیدوارند بتوانند از برنامه‌‌‌های حمایت کارکنان بهره‌‌‌مند شوند باید با احتیاط اقدام کنند. قدرت حرف به استدلالش است. مخاطب‌‌‌ها هوشمند هستند و اینکه صرفا بگویید ما خیلی خوب هستیم، اما نتوانید برای خوبی‌‌‌تان دلایل مستدلی ارائه دهید، هرگز راه به جایی ندارد.
منبع: Financial Times
