هوش مصنوعی در این شرکت، به‌ویژه برای وظایفی مانند جمع‌بندی داده‌ها، تدوین گزارش‌های عملکردی و طراحی برنامه‌های پروژه به کار می‌رود.

بر اساس گزارشی از موسس پژوهشی «پیو»، شرکت‌هایی با حداکثر ۵۰۰ پرسنل حقوق‌بگیر، حدود نیمی از کل شرکت‌های خصوصی در ایالات متحده را شامل می‌شوند. طبق یافته‌های گاستو، در بسیاری از این شرکت‌ها، جایگاه‌های مدیریتی همزمان بیشترین ضربه را از افزایش تعدیل‌ها و کاهش استخدام‌ها خورده است.

هوپ هارنر، بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت تولید فیلم «لمون‌لایت» (Lemonlight)، با حدود ۹۰ پرسنل تمام‌وقت، می‌گوید که شرکت آنها بازنگری در سطوح مدیریتی را آغاز کرده است. این در حالی است که همین دو سال پیش و پس از پایان محدودیت‌های ناشی از پاندمی، شرکت در واکنش به افزایش شدید تقاضای مشتریان، کارکنان و مدیران بسیاری استخدام کرد.

تیمِ هارنر به تدریج از تعداد مدیران میانی‌اش کاسته شده (برخی در پی بازنشستگی و برخی به صورت اخراج) و برخی از وظایف آنها را هوش مصنوعی بر عهده گرفته است. دریافت بازخورد و ارائه نسخه‌های نهایی تدوین به موکلان، از جمله مسوولیت‌هایی است که اکنون توسط ماشین‌ها انجام می‌شوند.

لمون‌لایت در برخی موارد، مدیران میانی خود را به وظایف عملیاتی مستقل برگردانده است. البته هارنر می‌گوید که شخص او برای شروع این اقدام «بسیار مضطرب» بوده و برای اطمینان از حداقل‌سازی پیامدها، یک دوره آزمایشی ۹۰ روزه را پشت سر گذاشته‌اند.

هارنر تاکید می‌کند مدیرانی که به پست‌های عملیاتی منصوب شده‌اند، مشمول کاهش حقوق نخواهند شد و برای آنها همان ارزشی قائل می‌شود که برای مدیران میانی قائل می‌شد.

سارا ماسکوف، بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت «وینی» (Winnie)، که یک بستر فناوری مراقبت از کودکان با ۲۵ نفر نیروی کار است، «نقش‌های مدیریتی خالص» را به‌طور کامل حذف کرده است. به این صورت، تمام کارکنان باید مسوولیت‌های اجتماعی و تعامل با مشتریان را هم بر عهده داشته باشند و نقشی در پیشبرد عملیات شرکت ایفا کنند. در این شرکت نیز، مانند لمون‌لایت،

برخی مدیران به وظایف عملیاتی مستقل (پیمانکار مستقل) گماشته شده‌اند که با استقبال عده‌ای از آنها مواجه شده است. ماسکوف توضیح می‌دهد: «مهندسان واقعا خوب همیشه به دنبال مدیر شدن نیستند.»

تخت شدن ساختار سازمانی شرکت همچنین به معنای آن است که مدیران اجازه دارند از برخی تشریفات اداری چشم‌پوشی کنند. به عنوان مثال، زمانی که حجم کار آنها بالا می‌رود، می‌توانند از جلسات گزارش‌دهی مرسوم یک در مقابل یک یا تدوین دقیق گزارش عملکردی میان سال صرف‌نظر کنند. ماسکوف می‌گوید: «با توجه به آنکه در حال حاضر، بسیار پرمشغله هستیم، باید در مورد این نوع تشریفات اداری انعطاف به

خرج دهیم.» افزایش نسبت کارکنان غیرمدیریتی به مدیران، به‌ویژه در شرکت‌های متوسط بیشترین شدت را داشته است. در شرکت‌هایی با ۱۰۰ تا ۵۰۰ پرسنل، تعداد گزارش‌های مستقیم کارکنان و سرپرستان به مدیران ارشد طی دو سال اخیر ۴۴ درصد افزایش نشان می‌دهد. این رقم در شرکت‌های کوچک ۲۴ درصد است.

البته کاهش سطوح مدیریتی و تخت شدن ساختار سازمانی در تمام صنایع با یک سرعت پیش نمی‌رود. در سال ۲۰۲۴، در شرکت‌های خدمات حرفه‌ای، اندازه تیم‌های کاری به ازای هر مدیر، کمترین تعداد را داشته است که شاید بخشی از آن به دلیل پیچیدگی وظایف و نیاز به نظارت مستمر مدیران باشد. با این حال، در گردشگری و خدمات غذایی، اندازه تیم‌ها به ازای هر مدیر، بیشترین میزان را در بین صنایع داشته است. ویژگی این دو صنعت، اتکای سنگین به کارکنان پاره‌وقت است.

بر اساس یافته‌های گاستو، مدیران امروزی نسبت به دو سال پیش، باتجربه‌تر هستند و دریافتی بیشتری نیز دارند. اما افزایش تعداد افراد تحت سرپرستی آنها، بهایی داشته است. پژوهشگران گاستو در گزارش خود آورده‌اند: «تیم‌های بزرگ‌تر به معنای آن است که مدیران وقت کمتری برای تهیه گزارش‌های مستقیم خود دارند.»