براساس گزارش جدید آژانس بینالمللی انرژی، جهان باید تا سال ۲۰۴۰ به ۴۹٫۷ میلیون مایل، یعنی بیش از ۸۰ میلیون کیلومتر خط انتقال اضافه یا جایگزین مجهز شود تا کشورها بتوانند به اهداف اقلیمی و اولویتهای امنیت انرژی خود دست یابند.
طبق اعلام این آژانس، این مقدار تقریباً معادل کل وسعت شبکه برقی است که در حال حاضر در جهان وجود دارد. آژانس بینالمللی انرژی میگوید برای این افزایش قابلتوجه در ساخت خطوط انتقال در سراسر جهان تا سال ۲۰۳۰ به سرمایهگذاری سالانه بیش از ۶۰۰ .میلیارد دلار نیاز است که این مبلغ ۲ برابر میزان سرمایهگذاری فعلی جهانی در خطوط انتقال است.
همچنین جهان به تغییراتی در نحوه اداره و تنظیم شبکه برق در هر کشور نیاز دارد. آژانس بینالمللی انرژی میگوید تمرکز جهانی بر برخی فناوریهای انرژی پاک – ازجمله وسایل نقلیه بادی، خورشیدی، برقی و پمپهای حرارتی – چشمگیر است، اما سرمایهگذاری در خطوط انتقال کافی نبوده و درنهایت ممکن است این کمبود به مانعی برای توسعه تبدیل شود.
در این گزارش آمده است: پیشرفت اخیر انرژی پاک بیسابقه است، اما اگر دولتها و کسبوکارها برای اطمینان از اینکه شبکههای برق جهان برای اقتصاد انرژی جهانی جدید آماده هستند باهم متحد نشوند، ممکن است این پیشرفت به خطر بیفتد. در حال حاضر ۱۵۰۰ گیگاوات پروژه انرژی پاک تجدید پذیر در جهان وجود دارند که به گفته آژانس، در “مرحله پیشرفته توسعه” هستند و در انتظار اتصال به شبکه برق در سراسر جهان باقیماندهاند. برای مقایسه، بهتر است بدانید که برای تأمین برق یک شهر متوسط، به یک گیگاوات برق نیاز است.
آژانس بینالمللی انرژی میگوید: ۱۵۰۰ گیگاوات پروژههای انرژی پاک تجدید پذیر در انتظار اتصال به شبکه برق، ۵ برابر کل انرژی باد و خورشیدی است که در سال ۲۰۲۲ در سراسر جهان اضافهشده است. تقاضا برای برق در جهان همچنان رو به افزایش است زیرا بخشهای بیشتری از اقتصاد جهانی در مرحله گذار به برق هستند.
به گفته آژانس اگر شبکه برق بهکندی رشد کند و جهان دچار «پدیده تأخیر شبکه» شود، حدود ۶۰ میلیارد تن گاز دیاکسید کربن اضافی بین سالهای ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰ منتشر خواهد شد که این برابر با میزان انتشار گازهای گلخانهای است که بخش برق در سراسر جهان طی ۴ سال گذشته منتشر کرده است. در چنین شرایطی، میانگین دمای جهانی در سال ۲۰۵۰ بسیار بالاتر از ۱٫۵ درجه سانتیگراد نسبت به دوره پیش صنعتی، یعنی بسیار بیشتر از هدف توافقنامه اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۵ خواهد بود و احتمال رسیدن دما به بالای ۲ درجه در حدود ۴۰ درصد است.
بخشی از چالش، مدتزمان طولانی است که در مقایسه با سایر بخشهای زیرساخت انرژی برای ساخت خطوط انتقال برق نیاز است. ساخت خطوط انتقال جدید بین ۵ تا ۱۵ سال طول میکشد که شامل برنامهریزی و مجوز میشود. آژانس بینالمللی انرژی میگوید در مقابل، پروژههای جدید انرژیهای تجدید پذیر بین ۱ تا ۵ سال و زیرساختهای جدید برای شارژ وسایل نقلیه الکتریکی کمتر از ۲ سال طول میکشد. بنابراین، از حالا باید سرمایهگذاری در بهبود و رشد زیرساختهای خطوط انتقال رخ دهد وگرنه به یک عامل بزرگتر و محدودکنندهتر در تلاش برای کربنزدایی جهانی تبدیل خواهد شد.