علی محمد شریعتیمقدم ادامه داد: تشکلها تلاش کردند رقمهای تعهدات صادراتی را در سالهای اخیر تعدیل کنند و حتی سازمان توسعه تجارت که متولی صادرات است، قدرتی کمتر گرفته و تمرکز برای مدیریت تجارت خارجی از سوی سازمان توسعه تجارت -به دلیل نوسانات ارزی و جهشها در هر دوره- کمتر دیده میشود.
وی درباره عدمحمایت از صادرکنندهها نیز گفت: در ابتدا یک تفکر و اراده لازم است تا از حالت شعار به عمل تبدیل شود، ولی اگر اجماع به وجود آید، مشکلات با سرعت بیشتری رفع خواهد شد، چراکه ظرفیتهای صادراتی ما نیز به دلیل تنوع بسیار بالا خاصه در بعد دانشبنیان و کشاورزی و… قابل اعتناست. ولی در این زمینه ارادهای وجود ندارد و در وهله بعدی ارکان صادراتی ما -بخش خصوصی، صندوق ضمانت صادرات، بانک توسعه صادرات و سازمان توسعه تجارت ایران- تقویت نشدهاند و ما بهعنوان بخش خصوصی همواره درخواست کردهایم که اگر کار خود را بهدرستی انجام میدهیم، [دولت نباید] فعالیت ما را برهم بزند و مزاحمت ایجاد کند.
وی این مزاحمتها را در تغییر مداوم مقررات دانست و افزود: در همه کشورها اجازه میدهند فعالیتهای اقتصادی در چارچوب قانون انجام شود و اگر تخلفی صورت گرفت، جرائمی در نظر میگیرند، ولی ما با مشکلات متعددی روبهرو هستیم. مثلا زعفران در سال ۱۴۰۱ به قیمت ۷۷۰دلار فروش میرفت، ولی تعهد ارزی آن ۱۲۸۳دلار بود و این برای سازمان توسعه تجارت ایران نیز محرز شده است یا پیشتر یکبار در ۱۴فروردین ۱۴۰۰ قانونی به نام آب مجازی را در نظر گرفتند که از صادرات محصولات آببر کسب سود کنند، ولی برای هر هکتار زعفران ۳هزار مترمکعب آب مصرف میشود، عوارض آب مجازی به آن بستند و طی دوسال نیز نتوانستند این عوارض را بردارند.
شریعتیمقدم در بخشی دیگر از مصاحبه با رادیو گفتوگو با اشاره به شتاب گرفتن اقتصاد جهان گفت: کشورهای پیشرفته برای جوامع خود رفاه ایجاد کردند، ولی نهتنها نسبت به کشورهای در حال توسعه و پیشرفته چیزی کم نداریم، بلکه بیشتر هم داریم. وی افزود: ظرفیت صادراتی در حوزه غیرنفتی ۱۰۰میلیارد دلار است که ۳۰درصد آن به ارز تبدیل میشود که امروز عدد عجیبی در اقتصاد دنیا نیست، چراکه گردش اقتصادی در حوزه بینالملل بهشدت افزایش یافته است، ولی ما از بزرگترین نعمت کشورمان غافل شدهایم که در چهارراه دنیا واقع هستیم و مزیتهای متعددی نیز در میان دیگر کشورها داریم.