تاجیکستان؛ مسیر دسترسی به آسیای میانه ضرورت تشکیل ستاد سازگاری با کمآبی در استان تشریح راهکارهای افزایش اثربخشی شرکتهای دانشبنیان در استان رشد اقتصادی اعضای اتحادیه اوراسیا به 4 درصد میرسد | پیامدهای دعوای تعرفهای چین و ترامپ بر بازار مواد اولیه جانشین پروری با رعایت اصول حاکمیت شرکتی، کلید بقای کسبوکارها شرایط اخذ عوارض از گردشگران خارجی تعیین شد درآمد گردشگری ایران چقدر است؟ صادرات ۱.۵میلیارد دلاری محصولات غذایی در ۸ماه امسال
اهمیت اقیانوس هند در اقتصاد جهانی روزبهروز در حال افزایش است و همین مساله باعثشده تا بازیگران جدیدی تمرکز خود در تجارت را به این منطقه معطوف سازند. آمارهای موسسه کارنگی نشان میدهد که از سال۲۰۱۰، سهم بازیگران سنتی از تجارت در اقیانوس هند کاهشیافته و بازیگران جدیدی مانند چین در حال نقشآفرینی بیشتر در منطقه هستند. بهطور کلی، هند بزرگترین واردکننده و صادرکننده در این منطقه است و پس از هند، سنگاپور، مالزی، استرالیا و تایلند جایگاههای بعدی را به خود اختصاص دادهاند. طی دو دههگذشته، کشورهایی از جمله هند، اندونزی و سنگاپور افزایش قابلتوجه تولید ناخالص داخلی را تجربه کردهاند. با صنعتیشدن کشورهای آسیایی، افزایش تقاضا برای کالاهای واسطه تولید مانند سنگآهن، زغالسنگ و گاز طبیعی افزایش داشتهاست. نیاز به این منابع، باعث افزایش حجم تجارت در سراسر اقیانوس هند شدهاست.
در ماههای اخیر زنجیرههای عرضه جهانی سرانجام پس از سه سال اختلال ناشی از همهگیری و حتی انسداد کوتاه کانال سوئز بهبود یافتند. اما«مارکو فورجیون» مدیرکل موسسه صادرات و تجارت بینالملل با اشاره به حوادث دریای سرخ گفت: «زنجیرههای عرضه جهانی بهعنوان سلاح مورد استفاده قرار میگیرند.» تاکنون، مشکلات موجود در دریای سرخ، زنجیره تامین جهانی را به آن میزانی که بیماری همهگیر ایجاد کرد، مختل نکرده است. فورجیون گفت: «اما ما به این سمت میرویم.»
اقتصاد جهان مانند همیشه به کشتیرانی متکی است و حدود ۸۰درصد تجارت جهانی از طریق دریا صورت میگیرد. تحولات اخیر دریای سرخ و حمله نیروهای نظامی یمن به برخی کشتیهای تجاری، موضوع «امنیت تجارت دریایی» را در صدر توجهات فعالان اقتصادی در سراسر جهان قرار داده است. تجارت پدیدهای است که بهشدت به جنگ و ناامنی حساسیت دارد. دریای سرخ، بهواسطه ترافیک ۱۲ تا ۱۵درصدی تجارت جهانی و ۳۰درصدی حمل کانتینری، یک مسیر مهم ترددی است و متعاقب تحولات اخیر نگرانیهای جدی برای کشورهای مختلف بهوجود آمده است. در کنار دغدغههای سیاسی و ژئوپلیتیک، دو نگرانی عمده در شرایط فعلی در حوزه تجارت وجود دارد؛ ۱- اختلال در تجارت انرژی و ۲- افزایش هزینه حملونقل کالاها.
در سال ۲۰۲۲، ارزش مجموع صادرات کالاهای جهانی به نزدیک به ۲۵ هزار میلیارد دلار رسید. با تکامل تجارت بینالمللی و اثرات جهانیشدن و همچنین پیشرفت در فناوری، تجارت جهانی طی ۲۰ سال گذشته حدود ۳۰۰ درصد افزایشیافته است.
گزارشهای جدید نشان از آن دارد که تجارت جهانی در ماههای اخیر کاهش قابلتوجهی داشته و حجم تجارت با بالاترین سرعت از زمان شروع همهگیری تاکنون، رو به کاهش گذاشته است.
آنکتاد در تازهترین گزارش خود با عنوان «بررسی حملونقل دریایی ۲۰۲۲» خواستار افزایش سرمایهگذاری در زنجیره تامین دریایی جهان برای رویارویی با بحرانهای جهانی آینده، تغییرات آبوهوایی و انتقال به انرژیهای کمکربن شد. به گفته این نهاد، تاخیرها بهبود یافته و نرخ محمولههای خشک درحال کاهش است؛ اما حملونقل دریایی و بنابراین تجارت جهانی همچنان آسیبپذیر است.
بررسیهای جدید آنکتاد نشان میدهد تجارت جهانی در فصل نخست ۲۰۲۲ یک تریلیون دلار نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش یافته است؛ این رشد ارزشی ناشی از افزایش قیمت کالاهای پایه و قیمت انرژی است. اما این گزارش عنوان میکند رشد تجاری کنونی پایدار نیست و در ماههای آتی «افزایش نرخهای بهره»، «پایان یافتن بستههای تحریک اقتصادی»، «فشار تورمی» و «نگرانی از پایداری بدهیها» تاثیر منفی بر تجارت خواهد گذاشت.