صفهای تخصیص ارز نتیجه اولویتبندی وزارت صمت است
سایه سنگین سیاستهای ارزی بر تجارت
تحلیل دادهها؛ کلید بهبود سیاستهای منابع انسانی در بنگاههای اقتصادی
واکاوی مساله مطالبات انباشته و چالشهای ارزی و مالی صنعت سلامت خراسان رضوی
تورم دولت، عامل تورم اقتصاد؟
قطع برق چاههای کشاورزی بدون حمایت مالی، تولید را تهدید میکند
تاکید بر نقش بیمه در کاهش ریسکهای فعالان صنعت گردشگری
رفع موانع لجستیکی و تعرفهای؛ شرط بهرهبرداری موثر از مسیر ریلی ایران-افغانستان
تسهیل و توسعه صادرات، یکی از اهداف مهم ایجاد مناطق ویژه اقتصادی است. شش منطقه ویژه اقتصادی در خراسان رضوی تصویب شده که از این تعداد دو منطقه فعال هستند، یعنی منطقه ویژه اقتصادی سرخس و منطقه ویژه اقتصادی دوغارون. اینکه افزایش مناطق ویژه اقتصادی خوب است یا نه، بستگی به عوامل متعدد از جمله ایجاد زیرساخت مناسب دارد وگرنه این مناطق به گفته کارشناسان تبدیل به محلی با عناوینی مانند دروازه واردات، زمینهساز رانت و فسادهایی مانند فرار مالیاتی و ایجاد شرکتهای صوری میشود. حالا سؤال اینجاست که آیا این مناطق ویژه اقتصادی واقعا در توسعه صادرات آنقدر که باید نقش داشتهاند؟ آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد که از کل صادرات خراسان رضوی فقط 5درصد از طریق این مناطق انجام شده، اما سهم واردات بیش از 34درصد بوده است. با توجه به شاخصهای عملکردی محدود در مناطق ویژه اقتصادی و بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس ادامه فعالیت و گسترش مناطق ویژه اقتصادی نیازمند بازنگری است و میتوان گفت یکی از مهمترین علل ناموفقبودن این مناطق تأمیننشدن زیرساختهای موردنیاز است.