ضرورت تفویض اختیارات امور اجرایی بخش تعاون به اتاق تعاون استان
ورود شرکتهای دانشبنیان به تولید رنگهای ترافیکی، حلقه مفقوده ارتقای کیفیت معابر
تاکید بر ثبت برند ملی زعفران و تمرکز اختیارات در خراسان رضوی
ضرورت انسجام در مدیریت گردشگری و تسهیل مبادلات ارزی در مشهد
چالشهای تولیدکنندگان در بحران نهادههای دامی
دیپلماسی استانی؛ حلقه اتصال اقتصاد محلی و منافع ملی
پیگیری برای پیادهسازی مدل واحد مرزی
مدیریت یکپارچه زنجیره گردشگری؛ کلید تجربه مثبت مسافران خارجی
در همایش «وفاق ملی و سرمایهگذاری برای تولید» که در منطقه ویژه اقتصادی سرخس برگزار شد، ظرفیتهای صنعتی، لجستیکی و سرمایهگذاری این منطقه بررسی گردید. در این گردهمایی، جمعی از مسئولان استانی، فعالان اقتصادی، مدیران دستگاههای اجرایی و نمایندگان بخش خصوصی حضور داشتند و محور اصلی نشست، ترسیم مسیر توسعه پایدار سرخس و شناسایی فرصتهای اقتصادی آن بود.
تسهیل و توسعه صادرات، یکی از اهداف مهم ایجاد مناطق ویژه اقتصادی است. شش منطقه ویژه اقتصادی در خراسان رضوی تصویب شده که از این تعداد دو منطقه فعال هستند، یعنی منطقه ویژه اقتصادی سرخس و منطقه ویژه اقتصادی دوغارون. اینکه افزایش مناطق ویژه اقتصادی خوب است یا نه، بستگی به عوامل متعدد از جمله ایجاد زیرساخت مناسب دارد وگرنه این مناطق به گفته کارشناسان تبدیل به محلی با عناوینی مانند دروازه واردات، زمینهساز رانت و فسادهایی مانند فرار مالیاتی و ایجاد شرکتهای صوری میشود. حالا سؤال اینجاست که آیا این مناطق ویژه اقتصادی واقعا در توسعه صادرات آنقدر که باید نقش داشتهاند؟ آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد که از کل صادرات خراسان رضوی فقط 5درصد از طریق این مناطق انجام شده، اما سهم واردات بیش از 34درصد بوده است. با توجه به شاخصهای عملکردی محدود در مناطق ویژه اقتصادی و بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس ادامه فعالیت و گسترش مناطق ویژه اقتصادی نیازمند بازنگری است و میتوان گفت یکی از مهمترین علل ناموفقبودن این مناطق تأمیننشدن زیرساختهای موردنیاز است.
نشست بررسی فرصتهای سرمایهگذاری و توسعه تجاری در منطقه ویژه اقتصادی سرخس با حضور سفیران، دیپلماتهای کشورهای عضو سازمان همکاریهای اقتصادی اکو، نمایندگانی از چین، هند، روسیه و همچنین سرمایهگذاران داخلی و خارجی در تهران برگزار شد.