البته این رقم در فصل پاییز سال گذشته، ۳۶درصد بود و اکنون به پایین‌‌‌ترین سطح از سال ۲۰۲۰ که این پژوهش مستمر آغاز شد، رسیده است. بر اساس آخرین نظرسنجی انجام شده از کسب و کارهای کوچک و متوسط، ۶۰درصد آنها افزایش هزینه‌‌‌های کسب و کار را مهم‌ترین چالش پیشرفت طرح‌‌‌های پایداری خود عنوان کرده‌‌‌اند. این چالش برای شرکت‌های تولیدی پررنگ‌‌‌تر است؛ به شکلی که ۶۶درصد آنها افزایش هزینه‌‌‌های تولید را یک مانع بزرگ می‌‌‌دانند. این رقم برای شرکت‌های خدماتی ۵۴درصد بوده است. اقتصاددان ارشد نات‌‌‌وست، سباستین برنساید می‌‌‌گوید: «هزینه‌‌‌ها به وضوح یک نگرانی برای کسب و کارهای کوچک و متوسط است. افزایش هزینه‌‌‌های حقوق و دستمزد، به‌‌‌ویژه حداقل دستمزد ملی در بریتانیا به معنای آن است که کسب و کارها باید تلاش بیشتری برای رسیدن به راندمان در سال جدید داشته باشند.»
به گفته او «نگرانی از هزینه‌‌‌های کسب و کار، باعث شده است که برخی از آنها اهمیت کمتری به پایداری و مسوولیت‌‌‌های زیست‌‌‌محیطی و اجتماعی خود بدهند. در همین زمان، سرمایه‌‌‌گذاری روی افزایش بهره‌‌‌وری انرژی برای سایر کسب و کارهای کوچک و متوسط توجیه قوی‌‌‌تری یافته است.» دومین چالشی که کسب و کارهای کوچک و متوسط به آن اشاره کرده‌‌‌اند، مشکلات مرتبط با سنجش دقیق میزان ردپای کربن است. ۳۱درصد آنها در نظرسنجی نات‌‌‌وست این موضوع را یکی از مهم‌ترین چالشهای خود در طرح‌‌‌های پایداری‌‌‌شان عنوان کرده‌‌‌اند. اندازه‌‌‌گیری و سنجش میزان ردپای کربن و میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای، به دلیل کمبود ابزارها و فناوری‌‌‌های سنجش و البته قدیمی بودن روش‌های تولید، یک معضل بزرگ است.
در همین زمان، بخش زیادی از ردپای کربن یک محصول، مربوط به مواد اولیه و کالاهای نیم‌‌‌ساخته است که اطلاعات آنها را تامین‌‌‌کنندگان باید ارائه دهند و البته همه کسب و کارها ارتباط نزدیک و بلندمدتی با تامین‌‌‌کنندگان خود ندارند. این مسأله زمانی بزرگ‌تر می‌شود که تامین‌‌‌کنندگان در کشورهای خارجی قرار داشته باشند و منجر به دشواری مضاعف در اندازه‌‌‌گیری ردپای کربن محصولات شوند.
سایر چالشهای کسب و کارهای کوچک
بحث تقاضای مشتریان عامل دیگری در میزان تعهد کسب و کارهای کوچک و متوسط به مسوولیت‌‌‌های زیست‌‌‌محیطی و اجتماعی‌‌‌شان بوده است؛ به نحوی که ۲۶درصد از آنها عنوان کرده‌‌‌اند برای محصولات پایدار، بازار کافی ندارند. ۲۵درصد آنها نیز بیان کرده‌‌‌اند که قادر به توجیه هزینه‌‌‌های پایداری با توجه به الزامات صرفه‌‌‌جویی مالی نبوده‌‌‌اند. اما یکی از چالشهای بزرگ پیش‌‌‌روی آنها ابهام‌‌‌های محیطی و روشن نبودن قوانین و مقررات است. نزدیک به ۳۰درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی بابت ابهام‌‌‌های پیرامون مقررات دولتی نگران بوده‌‌‌اند. پژوهش دیگری که سال گذشته توسط گروه بی‌‌‌اس‌‌‌آی (BSI)، شرکت مشاوره و تسهیل‌‌‌گر طرح‌‌‌های سبز جهانی، انجام شد حاکی از فقدان اطمینان بین تصمیم‌‌‌گیرندگان کسب و کارهای کوچک و متوسط بوده است. طبق آن پژوهش، فقط یک‌‌‌سوم از تصمیم‌‌‌گیرندگان کسب و کارها اطمینان داشتند که دستیابی به هدف کربن صفر (خنثی‌‌‌سازی میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای جدید تا سال ۲۰۵۰) امکان‌‌‌پذیر است.
گزارش‌‌‌های دیگری از اتاق بازرگانی بریتانیا و بانک لویدز نقشی کلیدی برای دولت‌‌‌ها در هدایت کسب و کارهای کوچک و متوسط به سمت عملکردی سبزتر و پایدارتر قائل شده بود. طبق آن گزارش، برای دستیابی کسب و کارها به هدف کربن صفر، دولت نیز باید همکاری کافی در ارائه آموزش‌‌‌های لازم، حمایت و استفاده از مشوق‌‌‌های کافی در صورت امکان داشته باشد.
حمایت از کسب و کارهای کوچک و متوسط
در بسیاری از کشورها، همکاری کافی بین دولت و کسب و کارها، به‌‌‌ویژه کسب و کارهای کوچک و متوسط وجود ندارد. اگر حمایت و توجهی هم به پایداری فعالیتهای اقتصادی وجود داشته باشد، اغلب نصیب شرکت‌های بزرگ می‌شود. در حالی که کسب و کارهای کوچک و متوسط دست‌‌‌کم ۹۰درصد اقتصاد را تشکیل می‌دهند. دولت بریتانیا برای حمایت از کسب و کارهای کوچک و متوسط، دستورالعمل راهنمایی منتشر کرده است که شیوه سنجش و گزارش میزان آلایندگی و انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای را به آنها آموزش می‌دهد. دولت این کشور همچنین در سال گذشته یک مرکز موسوم به اقلیم کسب و کار (Business Climate Hub) راه‌‌‌اندازی کرد که هدفش کمک به ۵.۵ میلیون کسب و کار کوچک و متوسط بریتانیا در مسیر پایداری بوده است. طبق اهداف ذکر شده برای این طرح خاص دولتی، می‌توان به کمک به کسب و کارهای کوچک و متوسط برای کاهش هزینه‌‌‌های انرژی و میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای اشاره کرد. هر دوی این اهداف، بخشی از الزامات کسب و کارها در مسیر حرکت به سمت اهداف کربن صفر است.
