لزوم بهرهگیری از مزایای تولید بدون کارخانه در بخش کشاورزی با توجه به بحران آب
خطر «سوپرموفقهای ناامن»
موفقیت با ترکیب مزایای مالی و فرهنگ خوب
افقهای روشن همکاری اقتصادی میان ایران و قرقیزستان
ضرورت بازنگری در سیاستهای تجاری و تقویت ارتباط خراسان با مناطق صنعتی روسیه
کمیته مشترک بازرگانی ایران و تانزانیا تشکیل میشود
اتاقهای بازرگانی خراسان رضوی و اوش، تفاهم نامه همکاری امضا کردند
امضای تفاهم خراسان رضوی و اوش برای گسترش همکاریهای اقتصادی
«مت» بیشتر از همکارانش کار میکرد و در نردبان شغلی زیادی بالا رفته بود. منظور از زیادی این است که به درجهای رسیده بود که دیگر به سود هیچکسی به جز «ایگوی ناامنش» نبود.
باتوجه به روند میزان تشکیل سرمایه ثابت و کاهش جذابیت سرمایهگذاری در بخش مولد، ممکن است در آینده رشد اقتصادی ایران با خطر جدی مواجه شود.
اقتصاد خاورمیانه در حال پوست انداختن است. در دهههای گذشته زمانی که صحبت از کشورهای خاورمیانه به میان می آمد، تصویر یک دولت سنتی، وابسته به نفت و مصرفگرا در ذهن افراد نقش میبست. حالا اما، این کشورها تلاش دارند تا برند خود را تغییر دهند. آمارها نشان میدهد که کشورهای منطقه در دستیابی به این هدف موفق بودهاند. درحالیکه در سال۲۰۲۲ جهان افت ۱۲درصدی را در میزان سرمایهگذاری خارجی تجربه کرده، میزان جذب سرمایه خارجی در کشورهای حوزه خلیجفارس ۱۰درصد رشد داشته است. علاوه بر این سرمایههای انسانی هم این منطقه را بهعنوان مقصد خود انتخاب کردهاند. میلیونرها بیش از پیش به امارات سفر میکنند و عربستان رتبه سوم جذابترین مقاصد را به خود اختصاص داده است. این تحولات حاوی فرصتهای طلایی برای اقتصاد ایران است. ایران میتواند با برنامهریزی دقیق، میزان تجارت خود را با کشورهای همسایه افزایش دهد، در حوزه خدمات مهندسی نقش پررنگتری داشته باشد و از حضور سرمایهگذاران و گردشگران خارجی در منطقه بیشترین بهره را ببرد.
تحلیل دادههای رسمی نشان میدهد دولت در بودجه 1401 بهصورت قابلتوجهی بیش از 90 درصد اعتبارات عمرانی دستگاههای اجرایی خراسان رضوی را بهصورت نقدی تخصیص داده و میزان اوراق خزانه در مقایسه با سال 1400 به یکدهم کاهشیافته که البته تاثیر افزایش قیمتها و در نتیجه افزایش درآمدهای نقدی دولت در این موضوع بیتاثیر نبوده است، با اینحال عملکرد دستگاهها در جذب این اوراق مثبت ارزیابی میشود که در ادامه خواهید خواند.
سالهاست مسئله درآمدهای ناشی از ترانزیت، به بحث مهم میان کارشناسان و مسئولان دولتی تبدیل شده است؛ با اینحال سهم ایران از ترانزیت در جنوب غرب آسیا ناچیز است؛ آخرین گزارشها از بهرهبرداری زیر ۱۰درصد از ظرفیت ترانزیتی کشور خبر میدهند. ایران با ۱۵ همسایه، بیشترین تعداد همسایگان را بعد از روسیه و چین در اختیار دارد؛ همچنین وجود ۲۰هزار کیلومتر راه ترانزیتی و حضور در نقطه تمرکز مهمترین راههای ارتباطی منطقه به ایران ظرفیتی بینظیر در حوزه ترانزیت داده است. بررسیها نشان میدهد در حالی که ایران سالانه ظرفیت ترانزیت ۲۰۰ میلیون تن کالا را دارد، اکنون سالانه کمتر از ۱۰ میلیون تن کالا از کشور ترانزیت میشود. با توجه به اهمیت ترانزیت در رشد درآمدهای ارزی ایران، دولت سیزدهم توجه به این مسئله را در دستورکار قرار داده است به طوری که رسیدن به درآمد سالانه ۲۰ میلیارددلاری در این حوزه هدفگذاری شده است.
هنگامی که مجبور هستید یک تصمیم سازمانی دشوار را بیان کنید، سخت است بدانید که چه مقدار اطلاعات باید ارائه کنید، به ویژه زمانی که نمیتوانید کاملاً شفاف باشید. چیزی نگفتن میتواند اعتماد افراد را تضعیف کند و گفتن بیش از حد اطلاعات هم باعث میشود افراد احساس غمگینی کنند. شما میتوانید با رک بودن تعادل برقرار کنید؛ البته تا حدی.
انتشار دو خبر از همکاریهای پتروشیمی و هستهای میان ایران و عربستان سعودی بار دیگر امکانسنجی مشارکت اقتصادی میان تهران و ریاض را به کانون گمانهزنیها تبدیل کرده است. واقعیت آن است که این امکان در حوزه پتروشیمی بهدلیل نیاز ایران به سرمایهگذاری قابل توجه، توجه ریاض به بازارهای نوظهور و عدم حساسیتهای آمریکا امکانپذیر، اما در حوزه هستهای بهدلیل ملاحظات امنیتی و ادراک تهدید از قدرت رقیب و همچنین تامین این نیاز از مسیرهای کمهزینهتر، ضعیف است.
جدیدترین گزارش موسسه فریزر درباره شاخص آزادی اقتصادی کشورها در سال۲۰۲۱ نشان میدهد که ایران بدون تغییر رتبه نسبت به سال گذشته در جایگاه ۱۶۰ قرار گرفته است. اما نکته قابل تامل در بررسی مولفههای این شاخص آن است که ایران نمره بسیار پایینی در آزادیهای تجاری کسب کرده است. جایگاه ایران با کسب نمره ۳۹/ ۲ پایینتر از دولتهای ناکام در انتهای لیست کشورهای مورد مطالعه است. به نظر میرسد که این وضعیت بیش از آنکه تحت تاثیر تحریمها باشد، به فقدان وحدت رویه در سیاستهای تجاری کشور مربوط است.
کسبوکارهای خانوادگی، موتور محرکه اقتصادهای پیشرفته محسوب میشوند؛ بهصورتیکه حداقل ۷۰درصد تولید ناخالص کشورهای توسعهیافته حاصل فعالیت این بنگاهها است. در ایران با وجود اینکه در دهههای گذشته شرکتهای خانوادگی موفقی تاسیس شده، اما به دلیل عدم توجه به مساله جانشینپروری، عمر برخی از این شرکتها همزمان یا کمی بعد از درگذشت موسس پایان یافته است.