شفافیت عملیاتی؛ راهی برای پیوند دوباره مردم و تولیدکنندگان
فرهنگسازی در حوزه «تولید بدون کارخانه»؛ ضرورتی راهبردی برای ارتقای بهرهوری صنعتی
دیپلماسی گردشگری؛ کلید توسعه اقتصادی شرق کشور
چالشها و فرصتهای توسعه مسیرهای حمل بار به چین و بالعکس از طریق تاجیکستان
تابآوری از مدیران آغاز میشود
علل شکست سیاستهای اقتصادی
آسیبشناسی تعدد سامانههای کسبوکار در دستورکار است | تکمیل پرسشنامه مربوط به تبعات اختلال و موازیکاری سامانهها تا 20 آبان
تولید بدون کارخانه؛ مدل جدیدی که میتواند موتور رشد اقتصاد ایران شود
بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای اتاق ایران، فاصله جغرافیایی، تحریمهای آمریکا، مشکلات لجستیکی و محدودیتهای اقتصادی داخلی کوبا چالشهای اصلی در مسیر گسترش روابط تجاری ایران با کوبا هستند.
آمارهای وزارت بازرگانی پاکستان نشان میدهد صادرات ایران به این کشور در سهماهه نخست سالجاری میلادی با رشد ۱۶درصدی به ۲۸۶میلیون دلار رسیدهاست. به گزارش خبرگزاری تسنیم، وزارت بازرگانی پاکستان اعلام کرد واردات این کشور از ایران در سهماهه نخست سالجاری میلادی با رشد ۱۶درصدی به ۲۸۶میلیون دلار رسیدهاست.
یکی از چالشهای جدی در دنیای تجارت، پیداکردن مسیری امن، کمهزینه و سریع برای انتقال کالاهاست. کشورهایی که در مسیرهای اصلی تجاری قرارگرفتهاند، تلاش دارند تا با سرمایهگذاری در زیرساختها، مزیت خود را به کشورهایی که میخواهند کالاهای خود را از شرق به غرب و از شمال به جنوب صادرکنند، نشان دهند. مهمترین عاملی که بر مزیت یک کریدور اثر میگذارد، امنیت است. تنشها در دریای سرخ و طولانیشدن جنگ اوکراین و روسیه باعثشده تا کشورها بهدنبال مسیرهای امن جایگزین برای تجارت باشند. در این بین، بررسی مسیری تحتعنوان «کریدور میانه» برای ایران حائزاهمیت است.
با آنکه هنوز آمارهای رسمی از صادرات مواد غذایی در سال ۱۴۰۲ اعلام نشده اما پیشبینی میشود میزان صادرات در این صنعت در سال قبل رقمی نزدیک به ۶ میلیارد دلار باشد که این رقم در مقایسه با سال ۱۴۰۱ با رشد ۲۵درصدی روبهرو است. البته این رشد به دلیل آنکه میزان صادرات در این صنعت در سال ۱۴۰۱ با افت روبهرو شده بود رقم زیادی به نظر میرسد اما فعالان صنعت غذا معتقدند این صنعت در مقایسه با رقبا از وضعیت چندان مطلوبی برخوردار نیست. این موضوع زمانی نگرانکنندهتر به نظر میرسد که بدانیم کشور در ۱۰ ماهه سال قبل رقمی در حدود ۱۴ میلیارد دلار واردات کالاهای اساسی در صنعت غذا را تجربه کرده که نشان میدهد هنوز بهرغم سیاستهایی که در حوزه ارزی در پیش گرفته شده، ما همچنان یک واردکننده خالص بزرگ در صنعت غذا محسوب میشویم که نگرانیهای زیادی را به همراه دارد.
افزایش ریسکهای ژئوپلیتیک در منطقه باعث شد که حرکت سرمایه به سمت دارایی امن تشدید شود. روز گذشته طلای جهانی از مرز ۲۴۰۰دلار گذر کرد که نشان میدهد بازارها چشمانداز مهآلودی از آینده کوتاهمدت اقتصاد دارند. اقتصاددانان تاکید میکنند که تنظیم «روابط سیاسی» باید در خدمت بهبود «اقتصاد» باشد؛ به این معنا که روابط سیاسی در جهت بهبود روابط تجاری میان کشورها، مشارکت در زنجیره تامین تولید و انتقال تکنولوژی تنظیم شود. در سوی مقابل، تنشها، تحریمها و ریسکهای جنگ میتواند اقتصاد را در باتلاق فرو ببرد. برای حصول یک رشد اقتصادی رفاهساز، باید چالشهای سیاسی در بزنگاهها را مدیریت کرد. نمیتوان انتظار داشت که اقتصاد در یک جزیره جداگانه و فارغ از رویدادهای سیاسی حرکت مثبت خود را ادامه دهد. تشدید ریسکهای منطقهای، خبر خوبی برای اقتصادها نخواهد بود و به همین دلیل، بسیاری از سیاستمداران به دنبال راهکارهایی برای اجتناب از برخوردهای مستقیم و مدیریت تنشهای سیاسی هستند.
از اواسط سال۲۰۲۲، گویی رخوت بر تجارتجهانی سایه افکنده است. ارزش تجارت کالا بهطور مداوم رو به کاهش گذاشته، به گونهای که نبض حیاتی اقتصاد جهانی در حال ضعیفشدن است. در این میان، تجارت خدمات همچون شعاعی از امید، به رشد خود ادامه دادهاست. گزارش به روزرسانی شده تجارتجهانی آنکتاد (کنفرانس تجارت و توسعه سازمانملل)، برآوردهای ناخوشایندی را به تصویر میکشد. تجارتجهانی در سال۲۰۲۳ به حدود ۳۱تریلیون دلار آمریکا رسید که بهمعنای کاهش یکتریلیون دلاری (یا ۳درصدی) نسبت به رکورد سال۲۰۲۲ است که این موضوع بهمنزله زنگ خطری برای اقتصاد جهانی است. در این میان، تجارت کالا بیشترین آسیب را متحمل شدهاست.
سیاستهای جهانی در حوزه توریسم در جهت تسهیل ورود گردشگران به کشورها است، از این رو گردشگران دیگر از صف ویزا به شکل سنتی خارج شدند و جمعیت توریستهای معاف از ویزای سنتی ۶ برابر شد و مجوزهای الکترونیکی بیش از همه جایگزین شکل دست و پاگیر اخذ ویزا شده است. سازمان جهانی گردشگری نیز در این راستا سیاست درهای باز را بهعنوان یک مزیت اقتصادی و سیاسی پیش روی کشورها معرفی کرده و معتقد است که این سیاست، در تسهیل سفر و گردشگری در نتیجه گسترش آن تاثیر دارد.
دادههای شورای جهانی سفر و گردشگری، از رشد بیسابقه گردشگری جهانی در سال جاری و دهه آینده حکایت دارد به گونهای که این صنعت در سال جاری میلادی میتواند 11.1 هزار میلیارد دلار بر اقتصادی جهانی اثر بگذارد.
بانک جهانی در گزارشی جدید اعلام کرد: اقتصادهای آسیایی آنطور که میتوانند خوب عمل نمیکنند و پیشبینی میشود رشد این منطقه در سال جاری از ۵٫۱ درصد در سال ۲۰۲۳ به ۴٫۵ درصد کاهش یابد.