«ما جون»، مدیر موسسه امور عمومی و محیط زیست مستقر در پکن به الجزیره گفت: «این یک تذکار سخت است که گذار تدریجی از کربن در منبع تغذیه ما هنوز انجام نشده است و دستیابی به آن دشوارتر از حد انتظار خواهد بود.» انرژی آبی به‌عنوان یک ستون اساسی از بلندپروازی‌های چین برای کاهش انتشار کربن تا سال۲۰۳۰ و به صفر رساندن کربن تا سال۲۰۶۰ در نظر گرفته شده است. دستیابی به این اهداف حتی بدون ناکارآمدی‌هایی که شبکه انرژی سبز چین را مختل می‌کند، یک چالش خواهد بود.
به گفته «ما» که از «شکاف وسیع» بین «پتانسیل» و «واقعیت» ابراز تاسف می‌کند، در استان سیچوان در جنوب غربی، انرژی‌‌های تجدیدپذیر ظرفیت تولید ۸۵درصد انرژی مورد نیاز را دارند؛ درحالی‌که مصرف واقعی به دلیل ظرفیت ذخیره‌‌سازی تنها به ۳۸درصد می‌‌رسد. «ما» گفت چین می‌تواند از اروپا بیاموزد؛ جایی که آلمان زمانی که آب و هوای نامساعد تولید انرژی خورشیدی و بادی را مختل می‌کند، به ترتیب از انرژی آبی و انرژی هسته‌ای در نروژ و فرانسه بهره می‌برد. او افزود: «اروپا در این هماهنگی با مشکلاتی مواجه است؛ زیرا آنها بار پایه گاز طبیعی را از دست می‌دهند. اما هماهنگی آنها در کل بهتر است.»
برخی کارشناسان بر این باورند که چین می‌تواند با کاهش تشریفات، کار بهتری در توزیع برق انجام دهد. «فیلیپ اندروز اسپید» کارشناس ارشد موسسه مطالعات انرژی دانشگاه ملی سنگاپور به الجزیره گفت: «دولت علاوه بر تقویت زیرساخت‌‌های تولید و انتقال، باید روش انتقال و فروش برق در سراسر کشور را تسهیل کند.» به گفته او «این امر با موانع اداری، فروش برنامه‌ریزی شده و حمایت‌گرایی سیاسی – محلی محدود شده است. در نتیجه، توان موجود در یک منطقه همیشه به منطقه دیگر منتقل نمی‌شود. افزایش بهره‌وری می‌تواند مقیاس بخش برق‌آبی چین، بزرگ‌ترین بخش جهان به ویژه در مناطقی مانند سیچوان که ۸۰درصد انرژی خود را از سدهای آبی تامین می‌کند، متحول کند. به گفته اندیشکده مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی، ظرفیت انرژی آبی چین بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹، زمانی که تقریبا یک‌سوم ظرفیت جهانی را تشکیل می‌‌داد، شش‌برابر شد.
به گفته موسسه بروکینگز، در همان زمان، نیازهای انرژی چین به‌شدت افزایش یافته و بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ پنج برابر شده است. تنها در سال گذشته، به‌رغم اجرای گسترده قرنطینه‌ها برای کنترل کرونا، مصرف حدود ۱۰درصد رشد کرد. با این حال، خشک شدن مخازن در طول موج گرمای شش هفته‌ای که در ژوئن آغاز شد، توجه را به خطرات تکیه شدید به یک منبع انرژی جلب کرده است. «ما» می‌‌گوید: «نیروی آبی، درست مانند نیروی خورشیدی و بادی، به اندازه سوخت‌‌های فسیلی سازگار و پایدار نیست. بنابراین ما باید راه‌‌حل‌‌های پیچیده‌‌تری برای دستیابی به گذار تدریجی از پیدا کنیم.» در «چونگ کینگ»، محل کارخانه‌های برندهای بزرگ از جمله هوندا، فورد موتور و ایسوزو موتورز، مقامات ماه گذشته به شرکت‌ها دستور دادند تا به‌طور موقت فعالیت خود را برای صرفه‌‌جویی در مصرف برق به‌دلیل افزایش دما تا ۴۵ درجه سانتی‌‌گراد (۱۱۳ فارنهایت) متوقف کنند.
در «داژو»، شهری ۴/ ۵میلیون نفری در سیچوان مرکزی، مقامات سهمیه‌بندی برق را برای فضاهای خرده‌فروشی، دفاتر و منازل مطرح کردند. در جاهای دیگر، کارگران استان مرکزی «جیانگشی» در شیفت‌های ۱۵ساعته برای حفر چاه جهت روستاییان آسیب‌دیده از خشکسالی کار می‌کنند؛ درحالی‌که کشاورزان در سراسر استان و در همسایگی هونان به دنبال منابع آب برای آبیاری محصولات خود هستند.
