زیرساخت، انگیزه و امنیت؛ سه‌ضلعی طلایی برای جذب سرمایه در صنعت

به گزارش روابط عمومی اتاق مشهد؛ «عبدالله یزدان‌بخش» که در حاشیه نمایشگاه مشهد اینوکس-فاینکس با خبرنگار ما گفت‌وگو می‌کرد، با اشاره به نقش راهبردی بخش خصوصی در توسعه تولید، اظهار داشت: فعال اقتصادی سرمایه، اندیشه و زندگی خود را در راه تولید به میدان می‌آورد و در قبال آن، انتظار دارد فضایی امن، شفاف و قابل پیش‌بینی در اختیارش قرار بگیرد. بدون زیرساخت، امنیت و چشم‌انداز روشن، نمی‌توان از بخش خصوصی انتظار سرمایه‌گذاری داشت.

وی توسعه صنعتی را نیازمند مجموعه‌ای هماهنگ از زیرساخت‌های مالی، ارزی، انسانی و فنی دانست و تصریح کرد: نوسانات نرخ ارز، تعهدات ارزی سنگین صادرکنندگان، و دشواری‌های تامین مالی، از مهم‌ترین موانعی است که فعالان صنعتی با آن مواجه‌اند. بارها پیشنهاد داده‌ایم که تعهد ارزی صادرکنندگان خُرد حذف شود، چراکه حجم صادرات این گروه بسیار محدود است و نباید مشمول سخت‌گیری‌هایی مشابه با صادرکنندگان بزرگ باشند.

رئیس کمیسیون صنعت اتاق مشهد همچنین به مشکلات زنجیره تامین مالی اشاره کرد و متذکر شد: فرآیند دریافت تسهیلات تا تامین تجهیزات و راه‌اندازی تولید، گاه ماه‌ها زمان می‌برد؛ در حالی‌که نوسانات اقتصادی در این بازه، اغلب موجب برهم‌ریختگی برنامه‌ریزی‌ها و تضعیف انگیزه تولیدکننده می‌شود.

یزدان‌بخش با اشاره به ضعف جدی در پیوند میان آموزش و صنعت اظهار داشت: نظام آموزشی ما همچنان به تربیت دانش‌آموختگان فاقد مهارت‌های عملی ادامه می‌دهد؛ در حالی که صنعت، نیازمند تکنسین‌هایی است که بلافاصله وارد خط تولید شوند. این شکاف، هزینه‌های جذب نیروی انسانی را برای تولیدکنندگان افزایش داده و بهره‌وری را کاهش داده است.

وی در ادامه سخنان خود با تاکید بر نقش تضامین و اطمینان‌بخشی در تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران، خاطرنشان کرد: شرکت‌های باسابقه با تکیه بر تجربه، به مسیر خود ادامه می‌دهند؛ اما سرمایه‌گذار جدید، به‌ویژه سرمایه‌گذار خارجی، فقط در شرایطی ورود می‌کند که امنیت حقوقی، ثبات اقتصادی و امکان توسعه برای او تضمین شده باشد.

رئیس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی مشهد در پایان با انتقاد از قیمت‌گذاری دستوری در برخی صنایع، متذکر شد: واگذاری سهام ایران‌خودرو به بخش خصوصی گام مهمی بود، اما دخالت دولت در تعیین قیمت‌ها، نه تنها سازوکار بازار را مختل می‌کند، بلکه به ایجاد رانت، تورم و تضعیف رقابت منجر می‌شود. باید اجازه داد بازار از طریق عرضه و تقاضا متعادل شود و از سیاست‌گذاری‌های دستوری فاصله گرفته شود. تنها در این صورت است که می‌توان به صنعتی پویا، رقابت‌پذیر و سرمایه‌پذیر دست یافت.