توافقنامه تجارت آزاد ایران و اوراسیا؛ گامی موثر در جهت رشد صادرات کشور
مروری بر چالشهای صنعت قارچ در خراسان رضوی؛ از مقیاس کوچک تا موانع بیمه و مالیات
مدیران موفق پس از ۹۰ روز اولشان، چه میکنند؟
آخرین وضعیت راه آهن خواف – هرات / خط تا پایان سال تکمیل میشود
لزوم بهینهسازی مصرف انرژی در واحدهای صنعتی استان
یک اختتامیه صنعتی کمرمق
بهبود عملکرد مراکز تماس با تحلیل دادههای بزرگ
ایجاد یک استراتژی موثر برای توسعه مدیریت
سه ماه اول حضورتان در نقش مدیرعامل جدید به پایان رسیده است. مشکلات کلیدی را شناسایی کردهاید، دستاوردهای سریع داشتید و بحرانها را مدیریت کردهاید.
مشکل اصلی دستیابی به رقابت با فناوریهای جدید این است که رقابتپذیری نهتنها با قیمت عوامل داخلی، بلکه در درجه اول توسط بهرهوری نیروی کار، نهادهها و موجودی سرمایه سازمانهای اقتصادی داخلی با استفاده از این فناوریها تعیین میشود. این بهرهوری تا حد زیادی به ساختار سازمانی شرکت بستگی دارد و نه فقط به کیفیت و کمیت موجودی سرمایه و مهارتهای رسمی نیروی کار آن. در اقتصاد ایران «قابلیت سازمانی» در بنگاهها یک متغیر فراموششده است و همین علت اصلی تداوم حیات بنگاههایی است که با ضرر یا حاشیه سود پایین به تولید و فعالیت ادامه میدهند.
همه میدانیم که تجربیات و یادگیریهایی که از گذشته بر سیستم مدیریتی کسبوکارها حاکم بوده، به تنهایی برای حل مسائل و چالشهای امروز و فردای کسبوکارها کافی نیست. همینجاست که نقش و تاثیر تکنولوژی در مدیریت کسب و کارها و همراه کردن ایدهها و نوآوریهای جدید در روشهای مدیریتی مشخص میشود. این موضوع از این نظر حائز اهمیت است که اعمال نکردن تغییرات حاصل از روشهای نوین مدیریتی باعث از بین رفتن بسیاری از شغلها و کسبوکارها خواهد شد.
با افزایش توجه جهان به پیامدهای روزافزون تغییرات اقلیمی و تحلیل منابع طبیعی، کسبوکارهای کوچک تا سازمانهای بزرگ از هر صنعتی به دنبال اقداماتی به سمت آیندهای سبزتر میگردند. این مقاله، استراتژیهایی متناسب با کسبوکارهای گوشه (بخشی از یک بازار بزرگتر که به واسطه نیازها، اولویتها یا یک هویت منحصر به فرد شناخته میشود) ارائه میکند که از آنها کسبوکارهایی سبزتر و نوآورتر میسازد.
به نظر شما، آیا فرق میکند که برای نقد آنلاین محصولات یا خدمات یک وبسایت، از فعل گذشته استفاده کنید یا حال؟ تحقیقات نشان میدهد که فرق میکند؛ حداقل اگر میخواهید نقد شما متقاعدکننده باشد.
میزان ریسک و نوع ریسکهایی که هر شرکت در فعالیتهای خود میپذیرد، به طور مستقیم بر سودآوری و احتمال موفقیت آن اثر میگذارد. به عنوان مثال، ریسکگریزی کامل به معنای از دست دادن فرصتهای بازار است و ریسکپذیری بیش از حد نیز به معنای شکننده شدن در مقابل تغییرات محیطی.
در طول دودهه منتهی به سال۱۳۹۹، رشد تولید در حدود ۳۶درصد و رشد نقدینگی در حدود ۱۰هزار درصد بوده است. باوجود شرایط اولیه مشابه با ترکیه و آغاز همزمان صنعتیسازی، ارزشافزوده بخش صنعت در ایران به میزان قابل توجهی پایینتر است.
در یکی از رخدادهای شبکهسازی اخیر، با متخصص جوانی آشنا شدم که در پنج سال اول فعالیت حرفهای خود بود (نامش را بگذاریم آنا). او در حال جمعآوری شورای راهنمایانش بود و یکی از این راهنماها نگرانش کرده بود؛ چون وقتی آنا توصیه او را بلافاصله به کار نمیگرفت و راه پیشنهادی او را نمیرفت، ناراحت میشد. نگرانکنندهتر از آن این بود که علاقه داشت درباره مسائل شخصی آنا هم اظهارنظر کند؛ درباره چیزهایی همچون برنامهریزی آنا برای خانوادهای که میخواست در آینده داشته باشد. این موضوع هنوز برای خود آنا معلوم نبود و احساس میکرد به هدف فعلیاش برای به دست آوردن سمتی در بخش فروش یک شرکت بزرگ فناوری، ربطی ندارد. آنا این راهنمایش را دوست داشت. اما تمرکز او روی زندگی شخصیاش اذیتش میکرد و نمیدانست چگونه باید این موضوع را مطرح کند.
افزایش سهم چین در تجارت خارجی ایران، هم درعرصه صادرات و هم واردات کالاهای غیرنفتی نشان میدهد که در طول بیش از یکدهه گذشته یک چرخش سیاستی و اقتصادی به سمت شرق در کشور صورت گرفته است؛ چرخشی که نتیجه تحریم و برخی عوامل بینالمللی است.