افغانستان تبدیل به یک کارگاه بزرگ صنعتی و عمرانی شده است | برای حضور در بازار افغانستان راهی جز سرمایه‌گذاری مشترک نداریم

محمود سیادت، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان در گفتگو با پایگاه خبری اتاق ایران ‌آنلاین اظهار کرد: برای حضور در افغانستان راهی جز سرمایه‌گذاری مشترک نداریم تا بتوانیم از منافع و مزیت‌های اقتصادی این کشور بهره‌مند شویم. از این رو، صندوق حمایت از صادرات باید از سرمایه‌گذاری در افغانستان حمایت کند چراکه سرمایه‌گذاری در افغانستان حتما برد – برد است؛ چون هم برای آنها اشتغال ایجاد می‌شود و هم منافع ما را افزایش خواهد داد.

سیادت با بیان اینکه در افغانستان در حوزه‌هایی مانند معدن، کشاورزی و دامپروری و باغداری فرصت‌های بسیاری خوبی ایجاد شده است، خاطرنشان کرد: به‌ویژه در زمینه معدن ظرفیت‌های قابل توجهی در افغانستان وجود دارد و ما باید بتوانیم از این فرصت‌ها بهره ببریم. ضمن اینکه امنیت خوبی هم در این کشور ایجاد شده است و در 45 سال گذشته چنین امنیتی را در افغانستان شاهد نبوده‌ایم.

رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان ادامه داد: حضور خارجی‌ها هم در این کشور روز به روز در حال افرایش است. به عنوان مثال، کشوری مانند ازبکستان تا 10 سال پیش هیچ حضوری در افغانستان نداشت اما اکنون بیشترین حضور را دارد و پروژه‌های صنعتی و عمرانی بسیاری را در دست انجام دارند. همچنین چین، ترکیه، قطر و روسیه که هرکدام به جای خود در حال گسترش روابط خود هستند.

او افزود: بر این اساس، برای این‌که سهم خود را در بازار افغانستان داشته باشیم، فقط با صدور کالا ممکن نیست. بلکه باید در زمینه سرمایه‌گذاری مشترک هم فعال شویم. با در نظر گرفتن این 2 نوع فعالیت در کنار هم می‌‎توانیم از ظرفیت‌های این کشور به خوبی بهره ببریم. البته تغییرات مثبتی در حال انجام است و به‌ویژه اتاق بازرگانی ایران حمایت‌های خوبی را در دستور کار دارد.

سیادت اعلام کرد: قرار شده است یک دفتر بازرگانی و مشاوره در کابل ایجاد شود که طرح آن را هم ارائه نموده‌ایم تا به بخش خصوصی کشورمان که قصد سرمایه‌گذاری در افغانستان دارند، از این مشاوره بهره ببرند. همچنین بتواند با بخش خصوصی و دولتی افغانستان هم رایزنی‌های لازم را در مواقع نیاز انجام دهد.

رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان ادامه داد: با افزایش این تحرکات مثبت در بخش خصوصی و حمایت دولت شاهد افزایش سهم خود از اقتصاد این کشور خواهیم بود. همچنین ایجاد مناطق آزاد دوغارون و سیستان که حتما باید در آنها سرمایه‌گذاری شود تا جذب سرمایه‌گذار اتفاق بیفتد.

این فعال اقتصادی تصریح کرد: افغانستان اکنون تبدیل به یک کارگاه بزرگ صنعتی و عمرانی شده است که ما سهم اندکی در آن داریم و می‌توان گفت غایب هستیم. اگرچه ما تحریم هستیم و افغانستان هم تحریم است (البته بسیار کمرنگ‌تر از ایران)، اما باید اراده‌ای شکل بگیرد که بتوانیم در این بازار و این کارگاه بزرگ حضوری پررنگ داشته باشیم و بیشترین بهره را ببریم.

سیادت تاکید کرد: بهار اقتصادی افغانستان الان است و اگر آن را از دست بدهیم مانند دیگر بازارها بعدها افسوس آن را خواهیم خورد. فرصت‌ها امروز هستند و فردا نخواهند بود. هم دولت باید بیشتر حمایت کند و هم بخش خصوصی قدرت ریسک‌‎پذیری خود را افزایش دهد. افغانستان اکنون به خدمات فنی و مهندسی و سرمایه‌گذاری نیاز دارد اما متاسفانه صادرات فنی و مهندسی ایران در این کشور هیچ جایی ندارد.

او افزود: حتی اگر فردی هم خود برای مشاوره آنجا می‌رود، اگر خدمات خود را ثبت می‌کند، در بازگشت از او طلب مالیات می‌کنند و به نوعی جریمه هم می‌شود. در واقع به جای اینکه به او جایزه بدهیم که خدماتی صادر کرده و ارزآوری داشته است، جریمه هم می‌شود. نتیجه هم این می‌شود که فرد ترجیح می‌دهد اعلام نکند برای چه کاری به افغانستان می‌رود، تا جایی ثبت نشود. در نتیجه بانک اطلاعاتی نداریم و نمی‌دانیم آنجا چه خدماتی نیاز است و ما چه خدمات فنی و مهندسی را می‌توانیم به افغان‌ها ارائه دهیم.

او ادامه داد: متاسفانه ریسک‌پذیری فعالان اقتصادی ما برای فعالیت در افغانستان محدود شده است و باید دولت حمایت‌های خود را افزایش دهد تا حضور ما در حوزه سرمایه‌گذاری که بسیار اندک و نگران‌کننده است، افزایش پیدا کند.

سیادت با تاکید بر اینکه صندوق توسعه صادرات کشور هم باید نقش حمایتی خود را پررنگ‌تر کند، گفت: امروز نیاز افغانستان به ماشین‌آلات و مشاوره و خدمات فنی مهندسی و صنعتی است. ما باور داریم که افغانستان می‌تواند از بازگشت ارز معاف شود.