اجرای کامل CFT؛ گامی استراتژیک برای بازآفرینی اعتبار اقتصاد ایران در نظام مالی جهانی
از مزرعه تا بازار جهانی؛ زعفران ایران مسیر ارزشآفرینی را دنبال میکند
چرا نمیتوانیم بینالمللی شویم؟
آخرین مسیرهای تجارتخارجی
هدفگذاری برای ترویج فرهنگ زعفران و تقویت جایگاه جهانی آن
از تعیینتکلیف پایانکار واحدهای گردشگری تا تاکید بر تامین پایدار سوخت و برق واحدهای صنعتی و کشاورزی
بررسی مسیرهای تامین نقدینگی بخش خصوصی و سلامت در شرایط کسری بودجه
ثبت برند ملی زعفران نیازمند انسجام، اراده جمعی و برنامه عملیاتی است
مقاومت به تغییر میتواند نیرویی گمراهکننده و بسیار قدرتمند در حیات شرکتها باشد. حتی زمانی که سخن از تحول پویا و لزوم چابکتر کردن و پاسخگوسازی کسبوکارهاست، ترک عادات قدیمی ممکن است کاری بسیار دشوار باشد. آن دسته از رهبران سازمان که به ستوه آمدهاند، شاید کلافه فریاد بزنند که «اوضاع اینجا باید تغییر کند»؛ اما عملی ساختن این آرزو، یکی از طاقتفرساترین وظایف مدیریتی است.
در سالهای اخیر، رویکرد مدیریت منابع انسانی از «مدیریت کارکنان» به «تجربه کارکنان» تغییر یافته است. در این نگاه نوین، سازمانها به جای تمرکز صرف بر فرآیندها (مانند جذب، آموزش یا ارزیابی عملکرد)، به ساختن تجربهای معنادار، لذتبخش و ارزشآفرین برای کارکنان در تمام طول چرخه عمر شغلی آنها میپردازند.
صادرات غیرنفتی ایران در دوماهه نخست سال جاری به میزان ۲۴میلیون و ۶۲۲هزار تن و به ارزش ۸میلیارد و ۲۴۱میلیون دلار رسیده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته، در حدود ۰.۱ درصد رشد داشته است. اما در مقابل، ۵میلیون و ۹۲۱هزار تن کالا به ارزش ۸میلیارد و ۴۷۱میلیون دلار وارد کشور شده است که به لحاظ وزن ۱.۱۶درصد افزایش و به لحاظ ارزش ۷.۸درصد کاهش داشته است.
زمانی استارتآپهای میلیارد دلاری(یونیکورنها) به ندرت وجود داشتند، اما با افزایش بودجه سرمایهگذاری خطرپذیر و شتاب گرفتن نوآوریهای فناوری در صنایع مختلف، به میزان فزایندهای رایج شدهاند.
امروزه ایران با یکی از تعیینکنندهترین چالشهای زیرساختی خود در دهههای اخیر روبهرو است که ابعاد آن بسیار فراتر از قطعیهای معمولی برق عمل میکند.
علم مدیریت از همان ابتدای شکلگیری، بسیاری از ایدهها و بینشهای خود را از رشتههای دیگری مانند استراتژی نظامی، روانشناسی و فلسفه قرض گرفته است.
بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۳، با کاهش بیش از ۰.۵واحد درصدی به ۷.۶درصد رسید. این کاهش نرخ بیکاری اما الزاما نشانهای از بهبود وضعیت بازار کار کشور نیست؛ زیرا نرخ مشارکت اقتصادی نیز در سال گذشته ۰.۳واحد درصد کاهش یافت. نرخ مشارکت اقتصادی بیانگر آن است که چه درصدی از جمعیت در سن کار (۱۵سال به بالا) شاغل هستند یا به دنبال کار میگردند. بازار کار کشور در سال ۱۴۰۳، شاهد افزایش حدود ۸۰۰ هزار نفری جمعیت بالای ۱۵سال بود. اما اقتصاد ایران در این سال تنها حدود ۳۰۰هزار شغل جدید ایجاد کرد. نگرانکنندهتر اینکه بر اساس آمار اعلامشده، بیش از ۷۵درصد از تازه واردان به بازار کار، به جمعیت جویایکار کشور ملحق نشدند. این شواهد به روشنی بیان میکند که تاکید صرف بر نرخ بیکاری و عدم توجه به نرخ مشارکت اقتصادی میتواند تا چه حد فریبدهنده باشد. کارشناسان سه عامل اصلی پایین بودن نرخ مشارکت اقتصادی را نبود فرصتهای شغلی مناسب، افزایش سن ورود به بازار کار و پایین بودن سطح دستمزدها میدانند.
بخش معدن ایران از دیرباز بهدلیل مسائلی نظیر کمبودهای ارزی، سیاست خودکفایی و تنگنای تحریم از دسترسی به ماشینآلات روز محروم مانده است. این موضوع تا حدی است که عمر ماشینآلات معدنی کشور بهطور میانگین بیش از ۲۰سال است و همین عامل سبب کاهش بهرهوری و افت مقیاس تولید شده است.
ایران بهازای انتشار یکمیلیون تن دیاکسیدکربن، تنها ۵۶۶میلیون دلار کالا و خدمات تولید میکند. این رقم، پایینترین «بهرهوری کربن» در میان ۲۰ کشور منطقه است. کشورهای همسایه با سرمایهگذاری در فناوریهای نو و انرژی پاک، بازده اقتصادی خود را افزایش دادهاند؛ اما ایران در چرخهای از آلودگی زیست محیطی، فرسودگی صنعتی و کارآیی پایین گرفتار شده است؛ مسیری که در صورت عدم تغییر، آینده توسعه پایدار کشور را با تهدیدی جدی مواجه میکند.