اما سوال اینجاست که مصداق و معیار و ظرف ما برای انتقال این‌چنین مفاهیم و منش و رفتارهایی به نسل جوان‌تر چیست و آن‌هایی که داعیه بزرگتری در عرصه کسب و کارهای اقتصادی دارند؛ برای ترویج چنین مولفه‌هایی، چه باید بکنند؟
پاسخ این سوال مفصل است اما برای صاحب این قلم، معیار رجوع آدم‌هایی هستند که در سالیان گذشته، عملکردشان هم مصداق رعایت اخلاق در محیط کسب و کار و هم گواه اصالت تلاش‌هایشان در عرصه فعالیت تشکلی بوده است.
در سال‌های گذشته، اتاق بازرگانی برای نگارنده در معنای واقعی، محل تجمع و تبادل نظر برندهای اجتماعی فعال در فضای کسب و کار آن دوران بوده تا به واسطه این هم‌اندیشی‌ها، گره‌های اقتصادی کشور گشوده شود. به واقع، تاریخی درخشان از آن دوران به یادگار مانده که اتکای راهبردها و نقش امروز این نهاد تشکلی است.
شکل‌گیری اطاق تجارت و سپس در امتداد تاریخ بلند و بالای آن تا امروز، اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی؛ ریشه در حضور و مشارکت شخصیت‌ها و کارآفرینان نامداری دارد که به وصف «مومن» و «محترم» خطاب می‌شدند و به تفکر جمعی و همگرایی در اقدام، باور داشته‌اند. حرف و اشاره این افراد برای حل اختلافات فعالان بخش خصوصی و حتی مردم کفایت ماجرا بود و این گواه اعتباری است که از صدق گفتار و رفتار ایشان، نشات می‌گرفت.
این افراد عموما امین التجار، امانت دار وحافظان فضای مناسب کسب و الگویی برای فعالین بازار و صاحبان مشاغل اقتصادی بودند. این چنین معیارها و چهره‌هایی نباید گمنام بمانند. نسل امروز فعالان اقتصادی باید خود را متعهد بدانند و در مسیر ساختن کسب و کار و برندشان، نقبی به زندگی و مشی و رفتار این افراد بزرگ بزنند و از آن‌ها الگو بپذیرند. این مهم برای آن‌هایی که به فعالیت تشکلی ورود می‌کنند، اهمیتی دو چندان دارد.
این کلمات نگارنده در ایامی نگاشته شده که تقویم روز ملی صنعت و معدن را یادآوری می‌کرد و همین بهانه کافی بود به جهت گرامیداشت یاد و خاطره انسان‌های بزرگی که از منافع خود گذشتند تا میراثی ارزشمند برای نسل‌های بعد باقی بماند.
امید که همت کنیم به شناختن راه آن‌ها و الگو گرفتن از آن…
