ضرورت تسریع در روند اجرایی اعطای اختیارات به استانداران برای مدیریت واردات کالاهای اساسی
بازآرایی سبد سرمایهگذاری استان با تاکید بر صنعت، معدن و انرژیهای نو
اصلاح مصرف انرژی، تنها مسیر تامین پایدار برای صنایع است
آسیبشناسی چالشهای صادرات خدمات فنی و مهندسی
ارز ترجیحی واردات برنج حذف شد
سیاستهای نادرست ارزی، مانع ایفای تعهدات صادراتی
گزارش «بازرگانی محصولات کشاورزی و صنایع غذایی در سه ماه ابتدایی سال 1404» منتشر شد
جهش صادرات به ترکیه در گرو تبادل اطلاعات و شناخت دقیق بازار
دکتر حسین عبدهتبریزی ـ استاد مدعو دانشگاه شریف و مدیر آکادمی دانایان // در نیمه دوم دهههشتاد موج عجیبی بر اقتصاد ایران گذشت؛ موجی که در آن هر گروه صنعتی، معدنی، ساختمانی یا خدماتی تصور میکرد اگر بانکی بهنام خود بزند، مشکلات مالیاش حل میشود. بانک داشتن، به معنای داشتن «قلک» بود؛ قلکی که میتوانست منابع گروه را تجهیز کند، ریسکها را پنهان کند و بازیهای مالی داخلی را تسهیل کند. امروز آن موج فروکشکرده و تجربههای تلخ آن باقیماندهاست و اکنون همان روح قدیمی، در لباسی تازه بازگشته است: اینبار همه میخواهند تامین سرمایه بزنند.
فرهاد سحرخیز، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی// کشاورزی یکی از قدیمیترین و اساسیترین بخشهای اقتصاد بشری است که در جوامع مختلف بهویژه کشورهای در حال توسعه و پیشرفته نقش حیاتی ایفا میکند. این بخش نه تنها منبع اصلی تأمین غذا برای جمعیتهای جهانی است، بلکه بهعنوان یکی از منابع اصلی تأمین مواد خام برای صنایع مختلف، اشتغالزایی و رشد اقتصادی عمل میکند. اما بهدلیل تغییرات اقلیمی، کاهش منابع طبیعی و چالشهای اقتصادی، صنعت کشاورزی نیازمند تحول و بهبود مداوم است. یکی از ابزارهای اصلی برای دستیابی به این هدف، جذب سرمایهگذاری در کشاورزی است.
دکتر موسی غنی نژاد ـ اقتصاددان // در مذاکرات جاری میان ایران و آمریکا کدام پیشنهاد با مضمون اقتصادی میتواند برای دو طرف جذاب باشد؟ بدون تردید اولویت نخست ایران در مذاکرات، برداشته شدن تحریمهای اقتصادی و برای آمریکا، تضمین عینی برای دستنیافتن ایران به سلاح هستهای است.
دکتر محمدجواد بناءزاده ـ تحلیلگر حوزه مالی // براساس اطلاعات بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۱۲ به حداکثر خود معادل ۶۴۴میلیارد دلار رسید و سپس در سال ۲۰۲۰ با ۲۶۲میلیارد دلار به کمینه خود از سال ۲۰۰۶ کاهش یافت و در نهایت با سهسال رشد اقتصادی مثبت پیاپی در سال ۲۰۲۳ به ۴۰۴میلیارد دلار رسید. براساس تحلیل صندوق بینالمللی پول، رشد اقتصادی برای سال ۲۰۲۴ برابر ۳.۷درصد، برای سال ۲۰۲۵ برابر ۳.۱درصد و برای سال ۲۰۲۶ برابر ۲.۸درصد برآورد و پیشبینی شده است. ایران بهعنوان یک اقتصاد نوظهور برای افزایش رفاه اجتماعی از طریق سرانه تولید ناخالص ملی و کاهش تورم نیازمند رشد اقتصادی بالاتری است.
حسن خوشپور ـ مدیرکل اسبق سازمان برنامه // شعار سال ۱۴۰۴ سرمایهگذاری برای تولید انتخاب شده است و مخاطب آن همه سرمایهگذاران بالقوه ایرانی، اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی خصوصی (واقعی)، دولت و شبهدولتیها، نهادهای عمومی و دیگر سازمانهای دارای فعالیتها و انگیزههای اقتصادی هستند.
محمدحسین روشنک، عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی// رهبری که سالهاست درد کشور که همان اقتصاد سفرههای مردم است را شناختهاند و اقتصاد را در اولویت نخست کشور قرار دادهاند، سال ۱۴۰۴ را نیز سال «سرمایهگذاری برای تولید» نام نهادند. اما برای بررسی ابعاد این شعار و چندوچون تحقق آن، ابتدا بایستی تعریفی جامع از تولید ارائه گردد؛ بر این باورم که منظور از تولید، ایجاد اشتغال و خلق ثروت ملی در تمام حوزههای کشاورزی، دام و طیور، آبزیان، عمران، صنعت، معدن، صادرات، واردات (تجارت خارجی)، توزیع (بازرگانی داخلی اصناف)، گردشگری و هر فعالیتی است که به اشتغال و خلق ثروت حلال برای کشور منجر شود.
تیمور رحمانی ـ عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران // بدون هیچ تردید و بدون هیچ تفاوت نظر میان اقتصاددانان، رشد و توسعه اقتصادی نیازمند سرمایهگذاری است و بدون سرمایهگذاری، امکان دستیابی به رشد اقتصادی پایدار وجود ندارد
شهریار زهدی ـ دبیر کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی // در هر سال، میلیاردها مترمکعب از سرمایههای ارزشمند طبیعی کشور، در هیأت گازهای همراه نفت، بیثمر و خاموش، در آتش مشعلهای پالایشگاهها میسوزد؛ فرآیندی که در ادبیات صنعت انرژی از آن با عنوان «فلرینگ» یاد میشود. نعمتی از کفرفته که میتوانست نهتنها موتور صنعت را با شتابی بیشتر به حرکت درآورد، بلکه هوایی پاکتر و سالمتر را برای مردمان این سرزمین به ارمغان آورد. هوایی که، بهویژه برای ساکنان مناطق پیرامون میادین نفت و گاز، میتوانست حامل مقادیر کمتری از آلایندههایی چون دیاکسید کربن، دیاکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن باشد و بدینترتیب، از بروز پیامدهای سنگین زیستمحیطی چون افزایش خطر ابتلا به سرطان، بیماریهای تنفسی، تخریب اکوسیستمها و آسیب به کشاورزی محلی جلوگیری کند. با این همه، بر خلاف مسیر عقلانیت زیستمحیطی و توسعه پایدار، ایران در سال ۲۰۲۳ بیشترین رشد در حجم گازهای سوزاندهشده از طریق فلرینگ را در سطح جهانی تجربه کرده است؛ بهگونهای که در برابر تنها ۱۰ درصد افزایش در تولید نفت، رشد ۱۹ درصدی در حجم فلرینگ ثبت شده است. این روند، جایگاه ایران را پس از روسیه، به دومین کشور جهان در سوزاندن گازهای همراه نفت از منظر حجم، ارتقا داده است؛ جایگاهی تلخ که بهروشنی از عدم بهرهبرداری بهینه از منابع ملی حکایت دارد.