به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی، «عبدالله ملافیلابی»، عضو هیات علمی موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی تاکید کرد: شرکت‌های صادرکننده طی چهار دهه گذشته توانسته‌اند با استانداردهای جهانی همگام شوند و بسته‌بندی متناسب با خواست مشتریان خارجی را ارائه دهند؛ اما برای رسیدن به تجارت منصفانه و رصد زعفران از مزرعه تا مصرف، همکاری دولت و بخش خصوصی ضروری است.
وی افزود: از نظر کیفیت، زعفران ایران محصولی سالم و ارگانیک است؛ اما در بخش بهداشت و کنترل فرآیند گل‌پرکنی نیازمند بهبود است. همچنین در طراحی و بسته‌بندی پیشرفت‌هایی حاصل شده؛ اما توجه به شاخص‌های فنی، بهداشتی، ارگونومیکی، زیباشناسی و مقررات زیست‌محیطی ضروری است.
ملافیلابی تصریح کرد: در زمینه لجستیک و بازاریابی، ایران فاقد برنامه جامع و استراتژیک برای مدیریت صادرات، یک‌نواختی قیمت، بسته‌بندی متنوع و استانداردهای جهانی است و نیاز به زیرساخت‌های مناسب برای ایجاد یک مسیر منسجم دارد.
وی همچنین به فواید دارویی زعفران اشاره کرد و گفت: این محصول در صنایع غذایی، داروسازی و آرایشی-بهداشتی کاربرد دارد؛ اما به دلیل محدودیت‌های زیرساختی و نبود شناخت کامل از بازارهای داخلی و بین‌المللی، بخش قابل توجهی از زعفران همچنان به‌صورت فله‌ای صادر می‌شود.
ملافیلابی در خصوص به‌کارگیری فناوری‌های نوین فرآوری برای محصول زعفران، اظهار کرد: استخراج ترکیبات موثره مانند کروسین عمدتاً در مقیاس صنعتی در کشورهای خارجی انجام می‌شود و این امر تهدیدی برای ارزش افزوده ایران است، هرچند محققان ایرانی اخیراً در مقیاس آزمایشگاهی توانسته‌اند به تولید این ترکیب اقدام کنند.
فرصت‌های بومی‌سازی و توسعه دارویی زعفران ایران
عضو هیات علمی موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، با اشاره به وضعیت فعلی زعفران در صنعت داروسازی ایران، اظهار کرد: به جز چند مشتق محدود دارویی، استفاده چشم‌گیر از ترکیبات موثره زعفران در حوزه دارویی و بهداشتی انجام نشده و بخش عمده تولید کشور یا به صورت خام صادر می‌شود یا صرفاً در مصارف غذایی و سنتی داخلی به کار می‌رود.
وی ادامه داد: با ایجاد مراکز فناور، شرکت‌های دانش‌بنیان و حمایت از استارتاپ‌ها در حوزه فرآوری و تولید محصولات دارویی از زعفران، گام‌هایی در مسیر ارزش افزوده و توسعه اقتصاد دانش‌بنیان برداشته شده است؛ اما توجه ویژه سیاست‌گذاران به زیرساخت‌های صنعتی، ماشین‌آلات، نیروی متخصص و محصولات بومی ارزآور ضروری است.
ملافیلابی تاکید کرد: دانشکده‌های داروسازی، مراکز فناور و شرکت‌های دانش‌بنیان باید زیرساخت‌های لازم برای تولید فراورده‌های نوین از کلاله، گلبرگ، پرچم و پیاز زعفران را فراهم کنند تا علاوه بر توسعه محصولات غذایی، زمینه تولید دارو و غذاداروهای مبتنی بر زعفران فراهم شود.
وی همچنین تصریح کرد: ایران با برخورداری از بیشترین تولید و صادرات زعفران در جهان، ظرفیت تبدیل شدن به الگویی جهانی در زمینه طراحی، بسته‌بندی، برندینگ و فرآوری این محصول را دارد. بخش خصوصی و شرکت‌های دانش‌بنیان نقش کلیدی در ارتقای فرآوری، بسته‌بندی و فرمولاسیون محصولات زعفرانی دارند و تدوین برنامه راهبردی و توسعه‌ای هماهنگ، بهره‌گیری از زیرساخت‌های موجود و ایجاد زیرساخت‌های هدفمند در زنجیره تولید، فرآوری، تحقیق و توسعه، صادرات و بازاریابی، راهی در جهت توسعه ارزش افزوده زعفران و اقتصاد دانش‌بنیان خواهد بود.
لزوم حمایت دولت و تقویت جایگاه فرهنگی زعفران ایران
ملافیلابی تاکید کرد: حمایت‌های دولت در حوزه فناوری و زنجیره تولید زعفران باید معطوف به کشاورزان مناطق محروم و زعفرانکاران سخت‌کوش باشد؛ چرا که شرایط خاص این مناطق امکان توسعه صنعتی گسترده را محدود می‌کند.
وی افزود: این حمایت‌ها می‌تواند شامل ایجاد خانه کشاورز، آموزش‌های حضوری، مزارع نمونه، شرکت‌های تعاونی تولید و صادرات، پایگاه‌های گل پرکنی و خشک‌کن صنعتی، آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت، انبار و سردخانه، پرداخت وام‌های حمایتی و تأمین ادوات مکانیزه باشد.
ملافیلابی همچنین به اهمیت حمایت از شرکت‌های فناور و صادراتی در مراحل پس از برداشت اشاره کرد و گفت: ارائه یارانه به واحدهای تحقیق و توسعه، معافیت‌های مالیاتی، حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی و تقدیر از فناوران و مدیران برتر، می‌تواند نقش مهمی در شکوفایی صنعت زعفران داشته باشد.
وی بر ضرورت ارتقای جایگاه فرهنگی زعفران از طریق برگزاری جشنواره روز ملی زعفران تاکید کرد و گفت: این جشنواره‌ها می‌توانند مصرف و خواص دارویی زعفران را به مردم معرفی کرده و همراه با برنامه‌هایی همچون کاروان گردشگری، نمایشگاه‌های آموزشی، مسابقات فرهنگی و علمی، تهیه فیلم‌های مستند و چاپ کتابچه‌های آموزشی چندزبانه، جایگاه ملی و بین‌المللی این محصول ارزشمند را تقویت کنند.
ملافیلابی در پایان افزود: ترکیب حمایت دولت، فعالیت بخش خصوصی و دانش‌بنیان‌ها و برنامه‌ریزی راهبردی در حوزه تولید، فرآوری، آموزش، صادرات و بازاریابی زعفران، می‌تواند به خلق ارزش افزوده بیشتر، توسعه اقتصاد دانش‌بنیان و معرفی ایران به عنوان الگویی جهانی در این حوزه منجر شود.
ثبت دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰