نهنگها در تور دولت سیاستهای مالی زمان و مکان میشناسند! خستگی از دلار نیما همگرایی اتاقهای بازرگانی عضو ACD حول ضرورت حفظ محیط زیست، در مسیر توسعه اقتصادی لزوم مشارکت حداکثری تشکلها در ایجاد کنسرسیوم تامین نهادههای دامی خراسان رضوی از اخذ مالیات بر ارزش افزوده کرایه حمل تا هزینههای انبارهای عمومی گمرک شهید مطهری شاهکلید مهار تورم پیامدهای مثبت و منفی زنجیره جهانی ارزش
بررسی وضعیت مالکیت و مدیریت ۲۰شرکت بزرگ بورسی نشان میدهد از میان این شرکتها دستکم مدیریت ۱۲شرکت تحت اختیار دولت و شرکتهای وابسته به دولت است. همچنین بهطور میانگین مالکیت ۵۴.۴۵درصد از سهام این شرکتها در اختیار دولت و بخش عمومی است. این آمارها بدون در نظر گرفتن مداخلات مستقیم و غیرمستقیم دولت در امور و مدیریت شرکتهای خصوصی است. این وضعیت مخالف با هدف شعار سال مبنی بر «رونق تولید با مشارکت مردم» است. به نظر میرسد با وجود مزیتهای کنترل شرکتهای بزرگ توسط دولت و سلطه دولت بر بخشهای بزرگ اقتصادی، انگیزهای برای اصلاحات و تقویت بخش خصوصی نخواهد بود. همچنین فضای ایجادشده در کسبوکارهای بزرگ نیز بهگونهای است که فعالان بخش خصوصی یا سرمایهگذاران خارجی از مشارکت انصراف داده و شرکتهای بزرگ همچنان در تور دولت باقی خواهند ماند.
سالهاست مسئله درآمدهای ناشی از ترانزیت، به بحث مهم میان کارشناسان و مسئولان دولتی تبدیل شده است؛ با اینحال سهم ایران از ترانزیت در جنوب غرب آسیا ناچیز است؛ آخرین گزارشها از بهرهبرداری زیر ۱۰درصد از ظرفیت ترانزیتی کشور خبر میدهند. ایران با ۱۵ همسایه، بیشترین تعداد همسایگان را بعد از روسیه و چین در اختیار دارد؛ همچنین وجود ۲۰هزار کیلومتر راه ترانزیتی و حضور در نقطه تمرکز مهمترین راههای ارتباطی منطقه به ایران ظرفیتی بینظیر در حوزه ترانزیت داده است. بررسیها نشان میدهد در حالی که ایران سالانه ظرفیت ترانزیت ۲۰۰ میلیون تن کالا را دارد، اکنون سالانه کمتر از ۱۰ میلیون تن کالا از کشور ترانزیت میشود. با توجه به اهمیت ترانزیت در رشد درآمدهای ارزی ایران، دولت سیزدهم توجه به این مسئله را در دستورکار قرار داده است به طوری که رسیدن به درآمد سالانه ۲۰ میلیارددلاری در این حوزه هدفگذاری شده است.
هنگامی که مجبور هستید یک تصمیم سازمانی دشوار را بیان کنید، سخت است بدانید که چه مقدار اطلاعات باید ارائه کنید، به ویژه زمانی که نمیتوانید کاملاً شفاف باشید. چیزی نگفتن میتواند اعتماد افراد را تضعیف کند و گفتن بیش از حد اطلاعات هم باعث میشود افراد احساس غمگینی کنند. شما میتوانید با رک بودن تعادل برقرار کنید؛ البته تا حدی.
انتشار دو خبر از همکاریهای پتروشیمی و هستهای میان ایران و عربستان سعودی بار دیگر امکانسنجی مشارکت اقتصادی میان تهران و ریاض را به کانون گمانهزنیها تبدیل کرده است. واقعیت آن است که این امکان در حوزه پتروشیمی بهدلیل نیاز ایران به سرمایهگذاری قابل توجه، توجه ریاض به بازارهای نوظهور و عدم حساسیتهای آمریکا امکانپذیر، اما در حوزه هستهای بهدلیل ملاحظات امنیتی و ادراک تهدید از قدرت رقیب و همچنین تامین این نیاز از مسیرهای کمهزینهتر، ضعیف است.
جدیدترین گزارش موسسه فریزر درباره شاخص آزادی اقتصادی کشورها در سال۲۰۲۱ نشان میدهد که ایران بدون تغییر رتبه نسبت به سال گذشته در جایگاه ۱۶۰ قرار گرفته است. اما نکته قابل تامل در بررسی مولفههای این شاخص آن است که ایران نمره بسیار پایینی در آزادیهای تجاری کسب کرده است. جایگاه ایران با کسب نمره ۳۹/ ۲ پایینتر از دولتهای ناکام در انتهای لیست کشورهای مورد مطالعه است. به نظر میرسد که این وضعیت بیش از آنکه تحت تاثیر تحریمها باشد، به فقدان وحدت رویه در سیاستهای تجاری کشور مربوط است.
کسبوکارهای خانوادگی، موتور محرکه اقتصادهای پیشرفته محسوب میشوند؛ بهصورتیکه حداقل ۷۰درصد تولید ناخالص کشورهای توسعهیافته حاصل فعالیت این بنگاهها است. در ایران با وجود اینکه در دهههای گذشته شرکتهای خانوادگی موفقی تاسیس شده، اما به دلیل عدم توجه به مساله جانشینپروری، عمر برخی از این شرکتها همزمان یا کمی بعد از درگذشت موسس پایان یافته است.
بازوی پژوهشی مجلس در گزارشی به بررسی نقاط قوت و ضعف لایحه برنامه هفتم توسعه پرداخته است. براساس این پژوهش، کلیات این لایحه با احکام دارای بار مالی، فراتر از ظرفیت و غیرقابلاجرا با نگاه بخشی به تصویب رسیده است. این پژوهش تاکید میکند با توجه به اینکه لایحه برنامه هفتم توسعه بدون جدول منابع و مصارف به مجلس شورای اسلامی ارائه شد، از ابتدا توان اجرای این برنامه توسط دولت قابلارزیابی نبود.
خانوارهای کمدرآمد (دهک اول) نیمی از هزینههای خود را صرف خرید خوراکی میکنند که این رقم برای خانوارهای پردرآمد (دهک دهم) ۲۰درصد است. با توجه به این آمار، بالا بودن تورم خوراکیها بیشترین آسیب را به دهکهای کمدرآمد وارد میکند. مطابق بررسیهای صورتگرفته از گزارش مرکز آمار ایران، در نیمدهه اخیر تورم خوراکیها سه پله بالا رفته است. بر این اساس، میانگین تورم خوراکیها طی سالهای ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۶ حدود ۲۱درصد بوده است که این میانگین در سال۱۳۹۷ تا ۱۴۰۲ به محدوده ۵۰درصد رسیده است. بنابراین نرخ تورم خوراکیها وارد یک عصر جدید شده است. اگرچه سیاستگذار سعی کرد در سالهای اخیر با شارژ یارانه نقدی، کمی از شدت اثر بالا بودن تورم بر سفره خانوار بکاهد، اما بررسیها نشان میدهد که در سالهای اخیر همچنان روند خط فقر صعودی بوده و برای حمایت از خانوارهای کمدرآمد، نیاز است از سطح بالای تورم کاسته شود و در گام نخست، میانگین تورم به سطوح قبلی بازگردد.
گذر از معدنکاری سنتی به دیجیتال، امروزه یک ضرورت محسوب میشود. با توجه بهوجود معادن مختلف در کشور، در صورت نادیدهگرفتن معدنکاری دیجیتال، در سالهای آینده توان رقابت در بازارهای جهانی برای بخش معدن کشور از دست خواهد رفت، لیکن اجرای آن با توجه به همه مزایا، نیاز به زیرساختهایی دارد.