پیبشنهادهای مرکز پژوهشهای اتاق ایران برای موفقیت بیشتر سرمایهگذاریهای کلیدی و تأمین مالی چین در ایران
همافزایی استانی برای احداث شهرک گوهرسنگها ضروری است
تاکید فعالان بخش کشاورزی بر ضرورت اصلاح فوری نظام تامین مالی و بیمهای
ضرورت اصلاح آییننامهها و شفافسازی فرآیندهای مالیاتی
پیشبینی وضعیت تامین برق در زمستان ۱۴۰۴
چطور در باتلاق بحث کردن گیر نکنیم؟
اشتغال غیررسمی در عصر تحریمها
تبادل کالا میان ایران و افغانستان میتواند تا 4 میلیارد دلار افزایش یابد
آرسام ضیائی ـ کارشناس حوزه انرژی // تحلیلهای تخصصی نشان میدهد که بحران انرژی در ایران یک معضل صرفا فصلی نیست، بلکه یک چالش ساختاری عمیق محسوب میشود که ریشه در عدم سرمایهگذاری کافی، فرسودگی زیرساختها، و الگوی مصرف افسارگسیخته دارد. در سالهای اخیر، ناترازی تولید و مصرف، ابتدا در تابستانها خود را در قالب کمبود برق ناشی از پیک سرمایش نشان داد و اکنون این بحران، با تغییر چهره، به ناترازی سوخت نیروگاهها در فصل سرد سال سرایت کرده است.
شامخ صنعت پس از ۷ ماه متوالی رکود، بالاتر از سطح خنثی قرار گرفت و رقم ۵۰.۶ را ثبت کرد. این عدد گرچه امیدبخش به نظر میرسد، اما بررسی مولفههای این شاخص بیانگر تداوم فضای نااطمینانی در صنعت است. بر اساس دادههای پژوهش، فعالان اقتصادی در ماه گذشته موجودی مواد اولیه و تعداد نیروی کار خود را افزایش ندادهاند. در واقع بنگاهها تلاش داشتند تا با فروش کالا، سرمایه در گردش بیشتری تامین کنند و همین مساله دلیل اصلی ثبت رقم مذکور بوده است.
«اندی گروو»، مدیرعامل فقید اینتل، از چهرههای اسطورهای سیلیکون ولی بود که توانست این شرکت تولیدکننده نیمههادی را از بحرانهای متعددی به سلامت عبور دهد. گروو در کتاب خاطرات خود با عنوان «فقط پارانوئیدها زنده میمانند» که در سال ۱۹۹۶ منتشر شد، بر این نکته تاکید میکند که رهبران کسبوکار باید همواره کاملا هوشیار و آماده مقابله با تهدیدهایی باشند که میتوانند برتری رقابتیشان را از میان ببرند.
بازگشت تحریمها، با فعال شدن مکانیسم ماشه، بار دیگر شرکتهای ایرانی را در برابر یک بحران اقتصادی و مدیریتی پیچیده قرار داده است. آیا سازمانها میتوانند با نوآوری و فناوری، این فشارها را به فرصتی برای رشد و تابآوری تبدیل کنند؟ در روزهایی که عدم قطعیت اقتصادی و نوسانات ارزی، نفس بازار را تنگ کرده، مدیران سازمانها باید راههایی پیدا کنند تا نه تنها از بحران عبور کنند، بلکه با بهرهگیری از فناوری و نوآوری، به پیشرفتهای پایدار دست یابند.
نتایج نظرسنجیها نشان میدهد ۳۳ درصد کارکنان دلیل اصلی ترک شغل خود را فقدان فرصتهای ارتقای شغلی عنوان میکنند. این موضوع نشان میدهد شرکتها باید با سرمایهگذاری در استراتژیهای مناسب توسعه کارکنان، میزان ترک شغل آنها را به حداقل برسانند.
سود شرکت پایین آمده. مخارج از بودجهها بیشتر شده و شایعاتی در مورد تعدیل نیرو یکی پس از دیگری در میان کارکنان رد و بدل میشوند. در چنین شرایطی، تیم شما به شما چشم دوخته تا برایشان شفافسازی کنید و به آنها اطمینان خاطر دهید. چطور باید حقیقت را درباره وضعیت شرکت به آنها بگویید، بدون آن که دچار وحشتزدگی شوند؟ چطور میتوان از نکات مثبت صحبت کرد بیآن که حس امنیت کاذب در کارکنان ایجاد شود؟ و چه وقتهایی، این خطر وجود دارد که با سطحی رد شدن یا بزک کردن اوضاع، توجه لازم به مشکلات واقعی که نیاز به همکاری همه دارند، از بین برود؟ این چه ریسکی دارد؟
محمد کارگر شورکی - معاون اجرایی مرکز پایداری کسب و کار دانشگاه تهران ///// در دنیای امروز که سرعت تحولات تکنولوژیک و انتظارات سازمانی بیسابقه است، مدیریت منابع انسانی نقشی کلیدی و تحولآفرین بر عهده دارد. موفقیت سازمانها به صورت مستقیم به نحوه استفاده بهینه و استراتژیک از منابع انسانی وابسته است.
مرکز مطالعات و بررسیهای اقتصادی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی در تحلیل دادههای اقتصادی استان در بهار ۱۴۰۴، تصویری دوگانه از وضعیت استان به دست آورده است؛ از یک سو، تجارت خارجی با افت فصلی در صادرات و واردات و کاهش ترانزیت داخلی مواجه شد؛ اما در مقایسه سالانه، رشد قابلتوجهی داشته و ظرفیتهای صادراتی استان را تقویت کرده است. از سوی دیگر، آمار بخش صنعت و معدن نشاندهنده رونق معدنی، بهویژه در تولید کنسانتره و گندله آهن، در کنار کاهش محسوس تولید در صنایع سنتی (صنایع اولیه و با فناوری پایین)، کالاهای اساسی و برخی صنایع مصرفی است. این تضاد بین پویایی معدن و رکود صنایع سنتی و تجارت، نیازمند سیاستگذاری هدفمند برای حفظ توازن رشد اقتصادی و توسعه پایدار استان است.
با فعال شدن مکانیسم ماشه از سوی تروئیکای اروپایی، شدت اثر بازگشت تحریمهای شورای امنیت علیه اقتصاد ایران نامعلوم است. برخی تحلیلگران معتقدند چون تقریبا همه ابزارهای تحریمی آمریکا پیشتر اعمال شده، اثر اقتصادی مستقیم این اقدام ممکن است محدود باشد. با اینحال پیامدهای روانی و سیاسی بازگشت تحریمها میتواند بازارها را تحت فشار قرار دهد. حتی اگر روسیه و چین از ایران حمایت سیاسی کنند، شرکتهای بزرگ این کشورها به دلیل نگرانی از تحریمهای ثانویه آمریکا احتمالا تعامل خود را کاهش خواهند داد. در این چارچوب، ۵ پرسش کلیدی درباره اثر فعال شدن مکانیسم ماشه مطرح است. بررسی درباره این پرسشها، سه سناریو را نشان میدهد؛ در سناریوی خوشبینانه، تاثیر تحریمها محدود باقی میماند. در سناریوی میانه، بخشی از مسیرهای مالی و تجاری مسدود میشود و در سناریوی بدبینانه، کاهش صادرات نفت و انسداد مبادلات مالی دور از انتظار نیست. راهبرد منطقی برای ایران ترکیبی از دیپلماسی فعال برای جلوگیری از بازگشت تحریمها، آمادهسازی اقتصاد داخلی از طریق تنوع شرکای تجاری و تقویت تابآوری است.